Jacques Louis David

(30 Ağustos 1748 - 29 Aralık 1825)

Neoklasik tarzı tasarımlarıyla tanınan sanat tarihinin en önemli ressamlarından biriydi.

1780'lerde, tarihsel resimleriyle Rokoko tarzından klasik bir tad ile kullandı.

Arkadaşı Maximilien de Robespierre ile Fransız Devrimi'nin aktif bir destekçesi olan David, Fransız Cumhuriyeti'nin aktif bir sanat diktatörüydü. Robespierre'in devrilmesi üzerine hapse giren David, Napolyon döneminde İmparatorluk tarzını kullanmış ve Venedik renklerine önem vermiştir. Oldukça fazla hayranı vardı ve Fransız sanatının 19. yüzyıldaki temsilcisi olmuştu.

Horatların Yemini (Fransızca Le Serment des Horaces), Jacques-Louis David'in 1784 yılında tamamladığı tablosudur. 330 × 425 cm boyutlarındaki tablo tual üzerine yağlıboya ile çizilmiştir ve halen Paris'teki Louvre Müzesi'nde sergilenmektedir.

Tablo ressama, Fransa Kraliyeti'nin güzel sanatlar bakanı tarafından sipariş edildi. Tablonun konusu ressama bırakıldı ancak boyutları önceden belirlenmişti. Yine de David, tablonun çizimi sırasında, kendisine daha önce bildirilimiş olan boyutları biraz daha genişletti. Ressam tabloda, vatanseverlik temasını neoklasizm akımı dahilinde işledi. Daha sonraki ressamlar için model haline gelen tablo, David'in ününü artırdı ve yetiştimek üzere kendi öğrencilerine sahip olmasını sağladı. Tablo, David'in eserleri içinde ve Fransız resminin geçmişinde önemli bir yere sahiptir

Resimde Romalı Horatlar (Latince Horatii, tekil Horatius) betimlenmiştir. Titus Livius'un Ab Urbe Condita (Kentin Kuruluşundan İtibaren) isimli tarih kitabına göre Horaslar, Romalı erkek üçüzlerdi. Romalılar ile Alba Longa şehrindeki Albalılar arasındaki sorunları çözmek için, kendileri gibi üçüz olan Curiatlarla (Latince Curiatii, tekil Curiatius) savaşmak zorunda kalmışlardı.

Fransız Devrimi'nin belirtileriyle birlikte Fransa'da, toplumsal sınıflara ya da dine bağlılık yerine devlete sadakati öne çıkaran tablolar yapılmaya başladı. Horatların Yemini devrimden neredeyse beş yıl önce çizilmiş olsa da, o dönemin atmosferini yansıtan tablolardan biri oldu. Resimde üç kardeş, Roma'ya sadakatlerini ve bağlılıklarını gösterirlerken, babaları da onlara destek vermektedir. Bu üç adam, vatansever görevlerini yeri getirirken hayatlarını kaybetmeyi göze almışlardı. O dönemin ataerkil toplumunda bu adamlar, kararlı bakışları, gergin ve iki yana açılmış kolları ile, cumhuriyetçi vatanseverliğin timsalidir. Cumhuriyetin en üstün değerlerini sembolize eden bu adamların ardındaki yas tutan yumuşak kalpli kadınlar ise beklemeye razı olmuşlardır.

İpek elbiseler içinde resimlenmiş olan anne ile kız kardeşler acı ile çökmüş durumdadır. Bu kadar ümitsiz olmalarının bir sebebi de, Horatların kız kardeşlerinden birinin Curiatlardan birinin nişanlısı olması, kadınların birinin ise Horatlar'dan birinin eşi ve aynı zamanda Curiatlar'ın kız kardeşi olmasıdır. Savaştan sonra Curiatlar yenilmiş ama Horatların ikisi de ölmüştür. Kalan Horat geri döndüğünde, nişanlısını kaybetmiş olan kız kardeşi tüm Roma'yı lanetler. Bu lanetin gerçeleşmesinden korkan Horat, kız kardeşini öldürür. İlk başta David bu sahneyi resimlemeyi düşünmüştü. Ressamın, hayatta kalan Horat'ı, yerde yatmakta olan kız kardeşinin başında elinde kılıcıyla gösteren bir ön çizimi bugüne kadar kalmıştır. Daha sonra David, topluma hizmetin kişisel duygulara baskın olması gerektiği mesajını vermek için, böyle bir tablonun fazla ürkütücü olduğuna karar verdi. Ancak David, bir sonraki büyük tablosunda buna benzer bir konuya yer verdi ve Lucius Junius Brutus'un vatan hainliği sebebiyle idam edimelerini istediği oğullarının cesetleri karşısındaki üzgün halini betimledi.

Resimde sol tarafta üç kardeş, merkezde babaları, sağ tarafta ise kızkardeşleri ve eşleri yer alır. Horatlar, selam vererek kılıçları üzerine yemin ederken gösterilmiştir. Ataerkil bir toplumu ferdleri olan erkekler, hiçbir duygusallık belirtisi göstermez. Kılıçları yukarı kaldırmış durumdaki babada da duygu belirtisi yoktur. Sağ tarafta ise arka planda bir, ön planda ise iki kadın ağlamaktadır. Beyaz elbiseli olan Horatların kız kardeşidir ve hem kendi kardeşleri için hem de Curiatlardan biri olan nişanlısı için ağlamaktadır. Kahverengi elbiseli olan ise bir Curiattır. O da hem kendi kardeşleri için hem de bir Horat olan kocası için ağlar. Arka plandaki siyahlı kadın iki çocukla birliktedir. Bu çocuklardan biri, Curiatların kız kardeşi ile evli olan Horat'ın çocuğudur. Küçük kız yüzünü kadının elbiseleri arasında saklarken oğlan gözlerinin kapatılmasını istemez.