Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri

**Şiir Renk** · 29.10.12, 01:35

Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri

İki Kelimeydi Sana Söyleyemediğim

İki kelimeyi bir araya getiremeden yaşadım yıllarca ! Ben ne zaman konuşmak ya da yazmak istesem Ali topu at kadar saçmalaşırdı cümleler... Konuşmama hakkımı kullanırdım herzaman... Bu yüzden okul yıllarında kara tahtada ismimi konuşanlar listesinde kimse göremedi.Konuşamadığım gibi yazamıyordum da ! Sırf bu yüzden kompozisyon sınavlarının açıklanan sonuçları alay konusu olurdu elli kişilik sınıflarda ! Ama dönem ödevlerini çok severdim bir tek o zaman yazabiliyordum çünkü ! Cümleler korsan oluyordu... Yaldızlı bir ansiklopedi kurtarırdı beni her defasında ! İŞte bu şekilde beceriksiz cümleler kullanarak bitti bitmez dediğim lise !

Bu iki kelimeyi bir araya getirememe durumu ikili ilişkilerimde de her defasında bir depreme yol acardı! ne zaman bir kızdan hoşlansam iki kelime edemeden çeker giderdi yanımdan... Kısa keserdik cümleler gibi aşklarıda her seferinde ! yarım düşerdik sevdalara yarım kalırdık ! Benim bu yüzden hiç yazılmış şiirim olmadı defter aralarında... ya da adım geçmedi bir kitapta ! kimse yaşadığım ilişkinin dedikodusunu yapmadı,benim anlatacak hiç aşk hikayem olmadı... çünkü ben ne zaman konuşmak istesem ali topu at kadar saçmalaşırdı cümleler !

Liseden sonra bitti askerlik... derken bir kız çıktı karşıma…yeni doğmuş bir bebek kadar masum televizyonda gördüğüm mankenler kadar güzeldi.Bu kez cümleler gibi kısa bitsin istemiyordum çünkü ben adını bile söyleyemediğim bu kıza aşık olmuştum. Her gece uzatırdım evimin yolunu zira evi ters bi yerde olduğu halde ! Tek düşüncem onu bir daha ne zaman ya da ne kadar görebileceğimdi ! Geceleri yatağıma uzandığımda artık süperman gibi uçmayı değil onunla geçicek bir ömrü düşlemeye başlamıştım. Tam aynayı güneşe doğru çevirmiştim ki o şirin kız da diğerleri gibi kısa kesip bir kelime bile söylemeden çekip gitti...

Oysa ben ona tam iki çift söz etmeye hazırlanıyordum ama tek kelime bile edemeden yarım kalmıştı yine cümlem ! Ama bu cümle diğerlerinden farklıydı bu kez ! İlk defa aşık olmuştum ! Üzerime giydiğim kıştan kalma gömleği çıkarıp ilkbaharı asmıştım omuzlarıma ! Ama onun bu kısa

kesmişliğiyle ben kahrettim kendimi ! Dünyada insanlar için yaratılan hiçbir nesne beni mutlu etmeye yetmedi ! Hatta babamın doğumgünümde aldığı o pahalı hediye bile...

Günler ayları,aylar yılları getirdi... Geçip giden günlerle bende değiştim !Bugün iki şeyi farkettim ! İlki şuydu : Onun gidişiyle binlerce kelime gelmiş aklıma ! Meğer kısa kesmek gerekirmiş bir aşkı yazabilmek için ! Şu sıralar binlerce kelimeyle evliyim ama bu kez sen yoksun ! Keşke yanımda olsaydın ! Artık iki kelimeden fazlasını konuşabiliyor hatta uzun cümleleri dahi tek nefeste söyleyebiliyorum. Ama son cümlesi eksik kalmış bu sevdamdan uzun zaman geçmişti. Ama ben dün onu sahilde yürürken gördüm... Gözlerimin o şirin kızı gördüğünde yaşadığı çocuksu heyecanı kelimelere dökebilseydim eğer kalın bir romanda sadece bu kısımdan bahsetmem gerekirdi ! Yanına gidip ona o iki kelimeyi söyleyecektim.Evet bu kez yapacaktım bunu ! Kendimi topladım ve hızlı adımlarla yanına gittim ama heyecandan olsa gerek ellerinden tuttuğu kişiyi farkededemedim ! Ayaklarıma ağır gelmiş olucam sendeledim biraz ! Şuurum bir süreliğine izine çıktı herhalde o an ! Çünkü ne yaptığımı tam olarak hatırlamıyorum…Tek bildiğim kendime geldiğimde

benim çimlerin üstünde oturuyo oluşum onunsa orada olmadığıydı ! Kimbilir bir gün bu yazıyı sende okursun belki inanmazsın bu kelimelerin tek sahibi oluşuma ! Ama senin kısa kesmişliğinden sonra bunun gibi birçok şey yazdım... Aklıma gelen ikinci konuysa : Senin romanlarımda yazılacak kadar uzun,anlatılacak kadar da kısa olmadığınmış ! Neyse kısa kesicem senin gibi ! Sana son cümlesi eksik kalmıştı dediğim bu sevdanın diğer yarısını okuyacaksın biraz sonra ! Sana iki kelime söyleyememiştim ya şimdi alt satıra yazıcam onu bu kısmı sadece sen oku olur mu ?

Benimle evlenirmiydin...?

Ömer Köroğlu

**Şiir Renk** · 29.10.12, 01:37

Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri

Bekleyişin Öyküsü

Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın dibine,
ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim.
Sen yoktun...

Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında. Her köşeyi,
her parkı, her ağacı ezberledim. Sevdaya bulanmış
her kaldırım taşında senin adını aradım.
Sen yoktun...

Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı.
Her bir hücremin acısını ta yüreğimde hissederken
beni enkazın altından çekip alacak elini aradım.
Sen yoktun...

Özlem şarkılarını ezberledim. Kimini bağıra bağıra,
kimini fısıltıyla söyledim. Karanlığa haykırdım hasretimi.
Sesimi duyacaksın diye bekledim.
Sen yoktun...

Senden gelecek bir tek haberi bekledim. Saatler asırlar gibi geldi,
geçmedi. Çalan her telefonu yüreğimin deli bir çağlayana dönen
atışlarıyla açtım. Senden

başka duyduğum her seste hep aynı
hayâl kırıklığını yaşadım. Onlar beni duymak istiyordu, bense seni.
Sen yoktun...

Seni aramaktan yorgun düşmüş bedenimi karanlığın kucağına
uzattım her gece. Bir an önce sabah olsun diye uykunun
beni çekip almasını istedim. Olmadı.
Kaç gece sabahı ettim gözlerimi kapamadan, kaç gece
merdivendeki ayak seslerini dinledim gelen sensindir diye.
Sen yoktun...

Her yağmurla birlikte hüzün de yağdı bu kentin üzerine. Bulutlar
yalnızlığın işaretiydi benim için. Beni ıslatan yağmur olmadı.
Ben senin özleminle

sırılsıklamdım her mevsim.
Hayat; merhaba dedi bahara çiçek çiçek. Uzun kıştan sonra
gelmez dediğim göçmen kuşların dönüşünü gördüm.
Sen yoktun...

Her istasyon her otogar adresim oldu. Bir trenden inersin sandım.
Otobüslerdeki her yolcuya sensin diye baktım. Ya da yolculuklara
vurdum kendimi. Kimsenin uğramadığı köylere, adı duyulmamış
kasabalara gittim. Senden bir iz aradım.
Sen yoktun...

Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım. Kıyılarda tükettim
bekleyişlerimi. Hep sensiz gemiler geçti limanlardan.
Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim.
Sen yoktun...

Gözümden bir tek damla yaş akmadı. Onlar sana aitti, sana
kalmalıydı. Kimselere söyleyemedim acılarımı, bekleyişimin
öyküsünü kimselere anlatamadım.
Nice fırtınalar koptu

yüreğimde. Dalgalar dövdü hayallerimi.
Sığınacak bir liman, yaslanacak bir omuz aradım.
İçimi dökecek bir insan aradım.
Sen yoktun...

Her gece ay paramparça oldu. Her gece yıldızlar birer
birer düştü sokaklara. Yıldızları saçına takıp gelmeni bekledim.
Ayı avucunda bana getirmeni bekledim. Ve bir güneş gibi doğup
aydınlatmanı bekledim bu kapkara dünyamı. Ama.
Sen yoktun...

Ömer Köroğlu

**Şiir Renk** · 29.10.12, 01:47

Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri

Ölen Sevgili

Sabah uyandığında midesinde bir yanma hissetti. Yanmanın nedeni akşam yedikleri degil, uyanır uyanmaz bugün yapacaklarının aklına gelmesiydi.

Bugün 2 yıldır götürmeye çalıştığı bir birlikteligi bitirecekti.

Aslında bunu yapmakta geç bile kalmıştı.
´Bitmeli dedi içinden, her gün bu tatsız uyanış bitmeli.´
Genç adam bunları düşünürken suratı şekilden şekile giriyordu. Süratle giyinerek dışarı çıktı. Bugüne kadar hiç bekletmemişti onu, şimdi de bekletmemeliydi. Istanbul, soguk ve yagmurlu bir Nisan ayı yaşıyordu.

Genç adam gökyüzüne bakarak iç geçirdi
´Bulutlar bizim yaşayacaklarımızı biliyor. Onlar bile ağlıyor
halimize...´

Buluşma Vakti

Artık Kadiköy iskelesindeydi. Birkaç dakikalik beklemeden sonra
karşıdan kız arkadaşının geldigini gördü. Şimdi midesindeki agrı daha da artmıştı.

Beşiktaş´a geçtiler. Yolculuk sırasında hiç konuşmadılar. Genç kız,
sevgilisinin bu durgunluguna

anlam verememişti. Nereden bilecekti bugün ayrılık çanlarının çalacagını...

Beşiktaş´a geldiklerinde bir cafede oturdular. Genç kız anlamıştı
sevgilisinin kendisine bir şey söylemek istedigini.
´Bana bir şey mi söylemek istiyorsun´ diye sordu. Genç adam, gözlerini kaçırarak
´Evet´
dedi. Genç kız heyecanlanmıştı, biraz da sinirlenerek
´Söylesene, ne diye bekliyorsun´ dedi.
Genç adam içini çektikten sonra
´Sence biz nereye kadar gidecegiz?´ diye sordu. Genç kız,
´Bunu sorma geregini niye duydun?´ diye yanıt verdi. Genç adam söze başladı...
´´Birkaç ay önce akşam 23:00 civarında sana telefon açıp senin için
yazdığım şiiri okumak istemiştim. Sen bana
´Sırası mı simdi canım yaa, işin gücün yok mu?´demiştin. Biliyormusun o an nakavt olan bir boksör

gibi hissettim kendimi. Özür dileyip telefonu kapatmıştım. Daha sonra da bu şiiri benden hiç istememiştin. Geçenlerde hasta olup yataklara düştügümde arkadaşlarımla birlikte sen de gelmiş,
Meralin
´Sen şanslısın, sevgilin sana bakar´ sözüne İsim yok da sana mı
bakacagım, annen baksın´ demiştin. Hatırladın mı?´´

Duygusallığı Sevmem

Genç kız,
´Biliyorsun ben duygusalligi sevmiyorum. Hem hasta bakıcı gibi
göründügümü de kimse söyleyemez´ diye yanıtladı. Genç adam güldü,
´Evet canım haklısın. Zaten olmak istesen de bu kalbi taşıdığın sürece hasta bakıcı, hemşire falan olamazsın.´
Genç adam devam etti...
´Bana şimdiye kadar kaç kere sabahin erken saatlerinde güzel
sözcüklerden oluşan bir mesaj çektin? Hiç... Hatta günün hiçbir saatinde çekmedin.
Duygusallığı sevmeyebilirsin. Ama sen seni seven insanları da mutlu
etmeyi sevmiyorsun. Halbuki ben senin tam tersine kendimden çok insanları mutlu etmeyi seviyorum. Seni tanıdıgımdan beri her sabah, her akşam, her gece yani seni andıgım her saat tatli bir mesajım vardı senin için biliyormusun?
Seninle ben Akla Kara gibiyiz.´
Genç kız anlamıştı,
´Yani ne istiyorsun benden şair olmamı mı?´ Genç adam tekrar gülümsedi
içinden. Dün gece verdigi ayrılık kararının ne kadar dogru oldugunu
düşündü.
´Hayır´ dedi,
´Şair olmanı istemiyorum. Olamazsın da...

Biz Ayrılmalıyız

Ayrılırsak ikimiz için de en
hayırlısı olacak.´ Genç kız şaşırmıştı,
´Neden ama? Ben seni seviyorum. Senin de beni sevdigini saniyordum.´
Genç adam iç çekerek
´Hayır canım, sen beni sevdigini sanıyorsun. Eger beni sevseydin şimdi başka şeyler konuşuyor olurduk´ dedi. Genç kızın gözleri yaşarmıştı. Genç adam
cebinden çıkarttığı mendili uzattı, genç kız gözyaşlarını silerek
´Sen bilirsin, umarım beni bir başkasi için bırakmıyorsundur...´ dedi.
Genç adam
´Nasıl böyle bir şey düşünürsün, senden başka kimse olmadı ve uzun
zaman da olacagını

sanmıyorum´ yanıtını verdi. Genç adam ve genç kiz iki sevgili olarak oturdukları masada artık iki yabancıydılar. Birkaç dakika sessizce oturduktan sonra Genç kız,
´Kalkalım istersen´ dedi. Genç adam
´Ben biraz daha burada kalmak istiyorum, istersen sen kalkabilirsin´
diye
yanıtladı. Genç kız
´Tamam o zaman sana mutluluklar dilerim´ diyerek elini uzattı. Genç
kızın sesi ve eli titriyordu. Genç adam,
´Istersen arkadaş kalabiliriz´ dedi ve birbirlerine son kez sarıldılar.

Ben Doğru Yaptım

Genç adam dogru yaptığına inanıyordu. Eve döndügünde yürümekten bitap bir haldeydi. Odasına girdi. Gece bitmek bilmiyordu. Sabah erken kalkip işe gidecekti, uyumalıydı. Birkaç saat sonra uykuya dalmayı başardı.

Sabah 7´de saatin ziliyle uyandı. Evden çıkacagı zaman cep telefonuna baktı, mesaj

ve 10 cevapsız arama vardı. Yorgun oldugu için duymamıştı telefonun sesini.

Aramalar ve mesaj sevgilisindendi. Heyecanla mesaji açtı, şunlar
yazıyordu:

SADECE ONLARI SEVMEYİ SEVDİM,
HEPSİNİ ONLARSIZ YAŞADIM DA,
BİR SENİ SENSİZ YAŞAYAMIYORUM,
BU AŞKI TEK KALPTE TAŞIYAMIYORUM,
SANA YEMİN GÜZEL GÖZLÜM, BİR TEK SENİ SEVDİM,
VE SENİ SEVEREK ÖLECEGIM, ELVEDA BİRTANEM...

Genç adam şaşırmıştı. Onu tanıdığı günden beri ilk defa şiir alıyordu
ve üstelik sabahın beşinde yazmıştı. Heyecanla onu aradı, telefonu yabancı bir ses açtı. Genç adam
´´Nalan´la görüşebilir miyim?´´ dedi. Ama karşısındaki ağlıyordu,
hıçkıra hıçkıra hemde...
´Ben onun annesiyim yavrum, kızım bu sabah intihar etti. Gece sabaha kadar birilerini arayıp durdu. Sabah odasının ışıgını sönmemiş görünce girdim.
Yavrum kendini asmıştı...´

Yığılıp Kaldı...

Genç adam beyninden vurulmuşa döndü. Bir gün önceki mide agrısının iki katını çekiyordu şimdi. Oldugu yerde yığılıp kaldı...

Birkaç ay sonra iki doktor konuşuyordu hastanede. Doktarlardan biri
digerine karşıdaki hastanın durumunu soruyordu. Doktor yanıt verdi...
´Haaa o mu? Üç ay önce getirdiler. Kendisi yüzünden bir kız intihar
etmiş. O günden sonra cep telefonunu elinden hiç bırakmamış. Devamlı bir şeyler yazıp birine

yolluyor. Geçenlerde merak ettim. O uyurken gönderdigi numarayı aradım. Numara 3 ay önce iptal edilmiş. Gelen mesajlarda bir şiir var.
Bu adam duygusal mi bilmem ama benim anladığım kadarıyla şiiri yazan çok duygusal biriymiş...

“ÇEVRENİZDEKİ İNSANLARIN NE HISSETTİĞİ YA DA NE DÜŞÜNDÜGÜNDEN O KADAR
EMİN OLMAYIN, BAZEN BİR KALBİN, İÇINDE NELER SAKLADIGINI ÖGRENDİĞİNİZDE HER ŞEY İÇİN ÇOK GEÇ OLABİLİR...”

Ömer Köroğlu

**Şiir Renk** · 29.10.12, 01:51

Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri

Küçüğüm

Aynı sokakta oturuyorduk. Hergün bir kızla geliyordu eve. Adı
Esrarengizdi, herkes onun hakkında farklı şeyler söylerdi. Fakat kimse
gerçeği bilmezdi kirli sakalları vardı. Yeşil gözlü, kumraldı. Mahallenin
kızları hayrandı ona bense nefret ederdim. Hiç kimseyle konuşmaz, sadecegelir geçerdi.

Birgün onunla yolda karşılaştık. Çok güzel bir yüzü vardı, bana gülümsedi.

Şaşırdım ama yine de onu sevmiyordum. Fakat o çok farklıydı… Gece
boyunca lambası yanardı.

Uyumak yerine onun evini seyrediyordum, onu sevmediğim halde herşeğiyle ilgileniyordum. Yavaş yavaş onu gözlemeye başladım, o an anladım ki hep kendimi kandırmışım, ona karşı hissettiğim şey sevgiymiş.
Artık o eve gelmeden uyuyamıyordum. Yanına gelen kızları kıskanırdım.
Herkes onun kötü olduğunu söyleyince hep onu savundum. Onunla karşılaşmak için kapıda dururdum.
Onu yine yolda gördüm bana göz kırptı yanımdan geçerken onu çağırdım.
Acelem var Küçüğüm dedi. Bana aramızdaki yaş farkını hatırlatmıştı. Eve gidip sabaha kadar ağlamıştım. Karar verdim, ona aşkımı ilan edecektim.
Yolunu gözledim.
Birgün onu gelirken gördüm. Peşine düştüm o eve girdi. Biraz bekleyip
kapıyı çaldım. Açtı, ne var

Küçüğüm dedi. Seni Seviyorum dedim. Gülümsedi.
Evet dedi. ne evet dedim, konuşmadı. Koşarak dışarı çıktım. Bir ay boyunca evden çıkmadım. Birgün kızlarla konuşurken ambulans geldi, onun evine girdi.
Sedye ile onu dışarı çıkardılar. Önümüzden geçerken; Ben de seni Küçüğüm dedi ve gözlerini yumdu. Kıpkırmızı oldum herkes bana bakıyordu...
Ağlayarak koşmaya başladım. Akşama kadar sokakta gezdim. Göz yaşalarım durmadan akıyordu. Sonra eve geldim. Annemler ondan bahsediyorlardı.
Sevdiği bir kız varmış. Ailesi evlenmesine izin vermeyince kız evden
kaçmış. Sokak serserileri onu öldürmüş. Eve getirdiği kızlar evi olmayan kızlarmış. Kimi sevdiyse ölmüş. Çok sevip Acı çekmiş. İntihar edip hastaneyi aramış. Polisler evin duvarında Küçüğüm yazısını bulmuş; Küçüğüm sen de ölme yazıyormuş bende seni sevdim. Sevdiklerim gibi sende ölme diye ben öldüm Aynı sokakta oturuyorduk. Hergün bir kızla

geliyordu eve. Adı Esrarengizdi, herkes onun hakkında farklı şeyler söylerdi. Fakat kimse gerçeği bilmezdi kirli sakalları vardı. Yeşil gözlü, kumraldı. Mahallenin kızları hayrandı ona bense nefret ederdim. Hiç kimseyle konuşmaz, sadece gelir geçerdi.
Birgün onunla yolda karşılaştık. Çok güzel bir yüzü vardı, bana gülümsedi.
Şaşırdım ama yine de onu sevmiyordum. Fakat o çok farklıydı... Gece
boyunca lambası yanardı.
Uyumak yerine onun evini seyrediyordum, onu sevmediğim halde herşeğiyle ilgileniyordum. Yavaş yavaş onu gözlemeye başladım, o an anladım ki hep kendimi kandırmışım, ona karşı hissettiğim şey sevgiymiş.
Artık o eve gelmeden uyuyamıyordum. Yanına gelen kızları kıskanırdım.
Herkes onun kötü olduğunu söyleyince hep onu savundum. Onunla karşılaşmak için kapıda dururdum.
Onu yine yolda gördüm bana göz kırptı yanımdan geçerken onu çağırdım.
Acelem var Küçüğüm dedi. Bana aramızdaki yaş farkını hatırlatmıştı. Eve gidip sabaha kadar ağlamıştım. Karar verdim, ona aşkımı ilan edecektim.
Yolunu gözledim.
Birgün onu gelirken gördüm. Peşine düştüm o eve girdi. Biraz bekleyip
kapıyı çaldım. Açtı, ne var Küçüğüm dedi. Seni Seviyorum dedim. Gülümsedi.
Evet dedi. ne evet dedim, konuşmadı. Koşarak dışarı çıktım. Bir ay boyunca evden çıkmadım. Birgün kızlarla konuşurken ambulans geldi, onun evine girdi.
Sedye ile onu dışarı çıkardılar. Önümüzden geçerken; Ben de seni Küçüğüm dedi ve gözlerini yumdu. Kıpkırmızı oldum herkes bana bakıyordu...
Ağlayarak koşmaya başladım. Akşama kadar sokakta gezdim. Göz yaşalarım durmadan akıyordu. Sonra eve geldim. Annemler ondan bahsediyorlardı.
Sevdiği bir kız varmış. Ailesi evlenmesine izin vermeyince kız evden
kaçmış. Sokak serserileri onu öldürmüş. Eve getirdiği kızlar evi olmayan kızlarmış. Kimi sevdiyse

ölmüş. Çok sevip Acı çekmiş. İntihar edip hastaneyi aramış. Polisler evin duvarında Küçüğüm yazısını bulmuş; Küçüğüm sen de ölme yazıyormuş bende seni sevdim.

Sevdiklerim gibi sende ölme diye ben öldüm Küçüğüm...

Ömer Köroğlu

**Şiir Renk** · 29.10.12, 01:52

Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri

Sen Dönene Dek (Kendime Söz Verdim)

Kendime söz verdim
Biliyorsun
Kaybetmeyeceğim yüreğimi
Hani
Sevdalara tuz basan bir şiir var ya
İşte öyle...
Tuz basacağım yaralarıma
Sen dönene dek.
Sen dönene dek
Dostlarımın rüyalarına
Gülüp geçeceğim
Sabah hayırlarına yoracağım
Çok kereler.
Kendi rüyalarımı ise
Kendime saklayacağım
Sen dönene dek.
Yitmesine izin vermeyeceğim
Güçlülüğümün
Korkularıma tuz basacağım bu kere.
Hele akşamın kör alacasında
Yapayalnızken
Büyüyen korkularımın.
Sen gelene dek
Şarkılarım olacak yüreğimde
Oynak, kıvrak,
Şen şakrak değil belki
Hüzünlü,ağırbaşlı
Kim bilir...
Ama güzel şarkılar olacak
Besbelli.
Sen dönene dek
Kuşların kanatlarına
Takılacak gönlüm.
Seyredecek dünyayı mavilerden
Senden haberler bekleyerek
Kuş misali
Titreyerek
Sen gelene dek,
Kötü

düşünmeyeceğim
Kara bulutlar
Olmayacak beynimde
Söz verdim bir kere,
Beyaza kesecek
Yüreğim.
Sen dönene dek
Şiirler yazacağım aşka dair
Yağmurlar olacak içinde
Rüzgarlar olacak.
Ve güneş doğunca
Yeniden
Gökkuşağı çıkacak diye
Bekleyeceğim.
Sen dönene dek
Alışveriş yapacağım
Çay içeceğim çok kez.
Müzik

dinleyeceğim
Yemek yiyeceğim.
Uyuyup, uyanacağım
İş de yapacağım elbet.
İşe de gideceğim.
Geceler olacak
Sabahlar olacak
Fırtınalar olacak.
Korkular,
Ümitsizlikle savaşacak.
Parasız kalacağım.
Çaresiz kalacağım.
Zorda kalacağım
Anlayacağın.
Kızma sakın...
Bazen ağlayacağım.
Çok değil be gülüm.
Sen dönene dek.
Sen dönene
Sen...

Ömer Köroğlu

**Şiir Renk** · 29.10.12, 01:54

Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri

Arkadaş & Sevgili

İnsan bazen arkadaşlarına sevgili gibi davranıyor.
Sahipleniyor,kıskanıyor ama gırtlağına çökmeden.
Tatlı tatlı flört ediyor ama sınırları aşmadan.
Birlikte gülmekten ölüyor,çok ama çok eğleniyor,dağıtıyor,yerlere düşüyor,günün cılkını çıkartıyor ama o arkadaş ya, sevgili değil ya, hiç sorun olmuyor.
Her şeyi konuşuyorlar, pek fazla sansür uygulamıyor,sürekli anlatıyorlar,fazlasıyla ilgili oluyor; kulaklarını kocaman kocaman açıp,dinliyor.
En önemlisi de büyük bir coşkuyla sonsuza kadar yapılan isler üzerine konuşabiliyorlar, çünkü is paylaşılabiliyor,birlikte benzer isler üretiliyor.
Müthiş bir keyifle dedikodu yapabiliyor, hatta kendi karisini,kocasını,

sevgilisini bile çekiştirebiliyor.
Arkadaşlık, bu açıdan insanin hayatini keyifle idame ettirebilmesi için büyük bir avantaj oluyor.
Ama insan sevgilisine her zaman arkadaş gibi davranamıyor.
Bir kere eleştiriler,haliyle bu kadar net dile getirilemiyor.
Sevgiliyle bir arkadaşla konuşulduğu gibi her zaman rahat da konuşulamıyor.
Tehlikeli sularda dolaşmaktan kaçınmak gerekiyor.
Çünkü,sonuçlarını bedellerini ödemek gerekebilir, burnundan fitil fitil getirebilir,dikkatli olmakta fayda var.
Çünkü sevgililik onuru çok kolay yaralanabiliyor.
insan,sevgiliyken, evliyken çok daha hassaslaşıyor.
En küçük şeye bile ”Bana bunu nasıl yapar?” oluyor.
Oysa arkadaşının kaldırabileceği sınırlar çok daha geniş.
İnsan her zaman sevgiliyi dinlemek de istemiyor, bütün gün başka insanları dinlemiş olduğundan yorulmuş oluyor, gına gelmiş oluyor.
Ya da karşındaki seni dinlemek istemiyor.
Ortama bir sessizlik çöküyor, ”Tetiği ilk kim çekecek?” diye gergin bir bekleyişe giriliyor.
Bir de tabii sevgiliyle ya da esinle sabahlara kadar gülünüp eğlenilemiyor.
Kalabalık içinde isin içine başkalarının ne düşüneceği girdiğinden gerilim artıyor, ‘biz”i düşünmekten ”ben” karambole gidiyor.
Sevgiliyle başka bir koza yaratılıyor, o koza içine giriliyor, hiç itirazım yok, o da güzel ama ayrı kategorilerdeki ilişkiler gibi sanki: arkadaş olunca başka şeyler paylaşılıyor, sevgili ya da evli olunca başka şeyler paylaşılıyor.
En iyisi,en güzeli ama en zoru da bu iki kategoriyi birleştirebilmek galiba.
“Arkadaş-sevgili olabilmek.”
Hem arkadaşın hem sevgilin gibi olabileceğin biri, hem arkadaşlığı hem sevgililiği paylaşabileceğin biriyle üretmek,gülmek,ağlamak, konuşmak,çekiştirmek çok daha güzel geliyor.
Kolay bir şeyden söz

etmiyorum tabii.
Arkadaş gibi zamanı geldiğinde geri çekilebilmek,uygun düştüğünde de sevgili gibi davranabilmek, bu iki rolü birbirine karıştırmadan oynayabilmek her baba yiğidin harcı değil.
Ama yapabilenler de yok değil.
Yapabilenler mutluluğu ve güzellikleri yakalayabiliyorlar zaten.

Ömer Köroğlu

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri	Konudaki Cevap Sayısı 12
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 41685

29.10.12, 01:35	#1
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri İki Kelimeydi Sana Söyleyemediğim İki kelimeyi bir araya getiremeden yaşadım yıllarca ! Ben ne zaman konuşmak ya da yazmak istesem Ali topu at kadar saçmalaşırdı cümleler... Konuşmama hakkımı kullanırdım herzaman... Bu yüzden okul yıllarında kara tahtada ismimi konuşanlar listesinde kimse göremedi.Konuşamadığım gibi yazamıyordum da ! Sırf bu yüzden kompozisyon sınavlarının açıklanan sonuçları alay konusu olurdu elli kişilik sınıflarda ! Ama dönem ödevlerini çok severdim bir tek o zaman yazabiliyordum çünkü ! Cümleler korsan oluyordu... Yaldızlı bir ansiklopedi kurtarırdı beni her defasında ! İŞte bu şekilde beceriksiz cümleler kullanarak bitti bitmez dediğim lise ! Bu iki kelimeyi bir araya getirememe durumu ikili ilişkilerimde de her defasında bir depreme yol acardı! ne zaman bir kızdan hoşlansam iki kelime edemeden çeker giderdi yanımdan... Kısa keserdik cümleler gibi aşklarıda her seferinde ! yarım düşerdik sevdalara yarım kalırdık ! Benim bu yüzden hiç yazılmış şiirim olmadı defter aralarında... ya da adım geçmedi bir kitapta ! kimse yaşadığım ilişkinin dedikodusunu yapmadı,benim anlatacak hiç aşk hikayem olmadı... çünkü ben ne zaman konuşmak istesem ali topu at kadar saçmalaşırdı cümleler ! Liseden sonra bitti askerlik... derken bir kız çıktı karşıma…yeni doğmuş bir bebek kadar masum televizyonda gördüğüm mankenler kadar güzeldi.Bu kez cümleler gibi kısa bitsin istemiyordum çünkü ben adını bile söyleyemediğim bu kıza aşık olmuştum. Her gece uzatırdım evimin yolunu zira evi ters bi yerde olduğu halde ! Tek düşüncem onu bir daha ne zaman ya da ne kadar görebileceğimdi ! Geceleri yatağıma uzandığımda artık süperman gibi uçmayı değil onunla geçicek bir ömrü düşlemeye başlamıştım. Tam aynayı güneşe doğru çevirmiştim ki o şirin kız da diğerleri gibi kısa kesip bir kelime bile söylemeden çekip gitti... Oysa ben ona tam iki çift söz etmeye hazırlanıyordum ama tek kelime bile edemeden yarım kalmıştı yine cümlem ! Ama bu cümle diğerlerinden farklıydı bu kez ! İlk defa aşık olmuştum ! Üzerime giydiğim kıştan kalma gömleği çıkarıp ilkbaharı asmıştım omuzlarıma ! Ama onun bu kısakesmişliğiyle ben kahrettim kendimi ! Dünyada insanlar için yaratılan hiçbir nesne beni mutlu etmeye yetmedi ! Hatta babamın doğumgünümde aldığı o pahalı hediye bile... Günler ayları,aylar yılları getirdi... Geçip giden günlerle bende değiştim !Bugün iki şeyi farkettim ! İlki şuydu : Onun gidişiyle binlerce kelime gelmiş aklıma ! Meğer kısa kesmek gerekirmiş bir aşkı yazabilmek için ! Şu sıralar binlerce kelimeyle evliyim ama bu kez sen yoksun ! Keşke yanımda olsaydın ! Artık iki kelimeden fazlasını konuşabiliyor hatta uzun cümleleri dahi tek nefeste söyleyebiliyorum. Ama son cümlesi eksik kalmış bu sevdamdan uzun zaman geçmişti. Ama ben dün onu sahilde yürürken gördüm... Gözlerimin o şirin kızı gördüğünde yaşadığı çocuksu heyecanı kelimelere dökebilseydim eğer kalın bir romanda sadece bu kısımdan bahsetmem gerekirdi ! Yanına gidip ona o iki kelimeyi söyleyecektim.Evet bu kez yapacaktım bunu ! Kendimi topladım ve hızlı adımlarla yanına gittim ama heyecandan olsa gerek ellerinden tuttuğu kişiyi farkededemedim ! Ayaklarıma ağır gelmiş olucam sendeledim biraz ! Şuurum bir süreliğine izine çıktı herhalde o an ! Çünkü ne yaptığımı tam olarak hatırlamıyorum…Tek bildiğim kendime geldiğimdebenim çimlerin üstünde oturuyo oluşum onunsa orada olmadığıydı ! Kimbilir bir gün bu yazıyı sende okursun belki inanmazsın bu kelimelerin tek sahibi oluşuma ! Ama senin kısa kesmişliğinden sonra bunun gibi birçok şey yazdım... Aklıma gelen ikinci konuysa : Senin romanlarımda yazılacak kadar uzun,anlatılacak kadar da kısa olmadığınmış ! Neyse kısa kesicem senin gibi ! Sana son cümlesi eksik kalmıştı dediğim bu sevdanın diğer yarısını okuyacaksın biraz sonra ! Sana iki kelime söyleyememiştim ya şimdi alt satıra yazıcam onu bu kısmı sadece sen oku olur mu ? Benimle evlenirmiydin...? Ömer Köroğlu __________________ Şiir Renk

29.10.12, 01:37	#2
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Bekleyişin Öyküsü Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın dibine, ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim. Sen yoktun... Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında. Her köşeyi, her parkı, her ağacı ezberledim. Sevdaya bulanmış her kaldırım taşında senin adını aradım. Sen yoktun... Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı. Her bir hücremin acısını ta yüreğimde hissederken beni enkazın altından çekip alacak elini aradım. Sen yoktun... Özlem şarkılarını ezberledim. Kimini bağıra bağıra, kimini fısıltıyla söyledim. Karanlığa haykırdım hasretimi. Sesimi duyacaksın diye bekledim. Sen yoktun... Senden gelecek bir tek haberi bekledim. Saatler asırlar gibi geldi, geçmedi. Çalan her telefonu yüreğimin deli bir çağlayana dönen atışlarıyla açtım. Sendenbaşka duyduğum her seste hep aynı hayâl kırıklığını yaşadım. Onlar beni duymak istiyordu, bense seni. Sen yoktun... Seni aramaktan yorgun düşmüş bedenimi karanlığın kucağına uzattım her gece. Bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip almasını istedim. Olmadı. Kaç gece sabahı ettim gözlerimi kapamadan, kaç gece merdivendeki ayak seslerini dinledim gelen sensindir diye. Sen yoktun... Her yağmurla birlikte hüzün de yağdı bu kentin üzerine. Bulutlar yalnızlığın işaretiydi benim için. Beni ıslatan yağmur olmadı. Ben senin özleminlesırılsıklamdım her mevsim. Hayat; merhaba dedi bahara çiçek çiçek. Uzun kıştan sonra gelmez dediğim göçmen kuşların dönüşünü gördüm. Sen yoktun... Her istasyon her otogar adresim oldu. Bir trenden inersin sandım. Otobüslerdeki her yolcuya sensin diye baktım. Ya da yolculuklara vurdum kendimi. Kimsenin uğramadığı köylere, adı duyulmamış kasabalara gittim. Senden bir iz aradım. Sen yoktun... Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım. Kıyılarda tükettim bekleyişlerimi. Hep sensiz gemiler geçti limanlardan. Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim. Sen yoktun... Gözümden bir tek damla yaş akmadı. Onlar sana aitti, sana kalmalıydı. Kimselere söyleyemedim acılarımı, bekleyişimin öyküsünü kimselere anlatamadım. Nice fırtınalar koptuyüreğimde. Dalgalar dövdü hayallerimi. Sığınacak bir liman, yaslanacak bir omuz aradım. İçimi dökecek bir insan aradım. Sen yoktun... Her gece ay paramparça oldu. Her gece yıldızlar birer birer düştü sokaklara. Yıldızları saçına takıp gelmeni bekledim. Ayı avucunda bana getirmeni bekledim. Ve bir güneş gibi doğup aydınlatmanı bekledim bu kapkara dünyamı. Ama. Sen yoktun... Ömer Köroğlu __________________ Şiir Renk

29.10.12, 01:47	#3
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Ölen Sevgili Sabah uyandığında midesinde bir yanma hissetti. Yanmanın nedeni akşam yedikleri degil, uyanır uyanmaz bugün yapacaklarının aklına gelmesiydi. Bugün 2 yıldır götürmeye çalıştığı bir birlikteligi bitirecekti. Aslında bunu yapmakta geç bile kalmıştı. ´Bitmeli dedi içinden, her gün bu tatsız uyanış bitmeli.´ Genç adam bunları düşünürken suratı şekilden şekile giriyordu. Süratle giyinerek dışarı çıktı. Bugüne kadar hiç bekletmemişti onu, şimdi de bekletmemeliydi. Istanbul, soguk ve yagmurlu bir Nisan ayı yaşıyordu. Genç adam gökyüzüne bakarak iç geçirdi ´Bulutlar bizim yaşayacaklarımızı biliyor. Onlar bile ağlıyor halimize...´ Buluşma Vakti Artık Kadiköy iskelesindeydi. Birkaç dakikalik beklemeden sonra karşıdan kız arkadaşının geldigini gördü. Şimdi midesindeki agrı daha da artmıştı. Beşiktaş´a geçtiler. Yolculuk sırasında hiç konuşmadılar. Genç kız, sevgilisinin bu durgunlugunaanlam verememişti. Nereden bilecekti bugün ayrılık çanlarının çalacagını... Beşiktaş´a geldiklerinde bir cafede oturdular. Genç kız anlamıştı sevgilisinin kendisine bir şey söylemek istedigini. ´Bana bir şey mi söylemek istiyorsun´ diye sordu. Genç adam, gözlerini kaçırarak ´Evet´ dedi. Genç kız heyecanlanmıştı, biraz da sinirlenerek ´Söylesene, ne diye bekliyorsun´ dedi. Genç adam içini çektikten sonra ´Sence biz nereye kadar gidecegiz?´ diye sordu. Genç kız, ´Bunu sorma geregini niye duydun?´ diye yanıt verdi. Genç adam söze başladı... ´´Birkaç ay önce akşam 23:00 civarında sana telefon açıp senin için yazdığım şiiri okumak istemiştim. Sen bana ´Sırası mı simdi canım yaa, işin gücün yok mu?´demiştin. Biliyormusun o an nakavt olan bir boksörgibi hissettim kendimi. Özür dileyip telefonu kapatmıştım. Daha sonra da bu şiiri benden hiç istememiştin. Geçenlerde hasta olup yataklara düştügümde arkadaşlarımla birlikte sen de gelmiş, Meralin ´Sen şanslısın, sevgilin sana bakar´ sözüne İsim yok da sana mı bakacagım, annen baksın´ demiştin. Hatırladın mı?´´ Duygusallığı Sevmem Genç kız, ´Biliyorsun ben duygusalligi sevmiyorum. Hem hasta bakıcı gibi göründügümü de kimse söyleyemez´ diye yanıtladı. Genç adam güldü, ´Evet canım haklısın. Zaten olmak istesen de bu kalbi taşıdığın sürece hasta bakıcı, hemşire falan olamazsın.´ Genç adam devam etti... ´Bana şimdiye kadar kaç kere sabahin erken saatlerinde güzel sözcüklerden oluşan bir mesaj çektin? Hiç... Hatta günün hiçbir saatinde çekmedin. Duygusallığı sevmeyebilirsin. Ama sen seni seven insanları da mutlu etmeyi sevmiyorsun. Halbuki ben senin tam tersine kendimden çok insanları mutlu etmeyi seviyorum. Seni tanıdıgımdan beri her sabah, her akşam, her gece yani seni andıgım her saat tatli bir mesajım vardı senin için biliyormusun? Seninle ben Akla Kara gibiyiz.´ Genç kız anlamıştı, ´Yani ne istiyorsun benden şair olmamı mı?´ Genç adam tekrar gülümsedi içinden. Dün gece verdigi ayrılık kararının ne kadar dogru oldugunu düşündü. ´Hayır´ dedi, ´Şair olmanı istemiyorum. Olamazsın da... Biz Ayrılmalıyız Ayrılırsak ikimiz için de en hayırlısı olacak.´ Genç kız şaşırmıştı, ´Neden ama? Ben seni seviyorum. Senin de beni sevdigini saniyordum.´ Genç adam iç çekerek ´Hayır canım, sen beni sevdigini sanıyorsun. Eger beni sevseydin şimdi başka şeyler konuşuyor olurduk´ dedi. Genç kızın gözleri yaşarmıştı. Genç adam cebinden çıkarttığı mendili uzattı, genç kız gözyaşlarını silerek ´Sen bilirsin, umarım beni bir başkasi için bırakmıyorsundur...´ dedi. Genç adam ´Nasıl böyle bir şey düşünürsün, senden başka kimse olmadı ve uzun zaman da olacagınısanmıyorum´ yanıtını verdi. Genç adam ve genç kiz iki sevgili olarak oturdukları masada artık iki yabancıydılar. Birkaç dakika sessizce oturduktan sonra Genç kız, ´Kalkalım istersen´ dedi. Genç adam ´Ben biraz daha burada kalmak istiyorum, istersen sen kalkabilirsin´ diye yanıtladı. Genç kız ´Tamam o zaman sana mutluluklar dilerim´ diyerek elini uzattı. Genç kızın sesi ve eli titriyordu. Genç adam, ´Istersen arkadaş kalabiliriz´ dedi ve birbirlerine son kez sarıldılar. Ben Doğru Yaptım Genç adam dogru yaptığına inanıyordu. Eve döndügünde yürümekten bitap bir haldeydi. Odasına girdi. Gece bitmek bilmiyordu. Sabah erken kalkip işe gidecekti, uyumalıydı. Birkaç saat sonra uykuya dalmayı başardı. Sabah 7´de saatin ziliyle uyandı. Evden çıkacagı zaman cep telefonuna baktı, mesajve 10 cevapsız arama vardı. Yorgun oldugu için duymamıştı telefonun sesini. Aramalar ve mesaj sevgilisindendi. Heyecanla mesaji açtı, şunlar yazıyordu: SADECE ONLARI SEVMEYİ SEVDİM, HEPSİNİ ONLARSIZ YAŞADIM DA, BİR SENİ SENSİZ YAŞAYAMIYORUM, BU AŞKI TEK KALPTE TAŞIYAMIYORUM, SANA YEMİN GÜZEL GÖZLÜM, BİR TEK SENİ SEVDİM, VE SENİ SEVEREK ÖLECEGIM, ELVEDA BİRTANEM... Genç adam şaşırmıştı. Onu tanıdığı günden beri ilk defa şiir alıyordu ve üstelik sabahın beşinde yazmıştı. Heyecanla onu aradı, telefonu yabancı bir ses açtı. Genç adam ´´Nalan´la görüşebilir miyim?´´ dedi. Ama karşısındaki ağlıyordu, hıçkıra hıçkıra hemde... ´Ben onun annesiyim yavrum, kızım bu sabah intihar etti. Gece sabaha kadar birilerini arayıp durdu. Sabah odasının ışıgını sönmemiş görünce girdim. Yavrum kendini asmıştı...´ Yığılıp Kaldı... Genç adam beyninden vurulmuşa döndü. Bir gün önceki mide agrısının iki katını çekiyordu şimdi. Oldugu yerde yığılıp kaldı... Birkaç ay sonra iki doktor konuşuyordu hastanede. Doktarlardan biri digerine karşıdaki hastanın durumunu soruyordu. Doktor yanıt verdi... ´Haaa o mu? Üç ay önce getirdiler. Kendisi yüzünden bir kız intihar etmiş. O günden sonra cep telefonunu elinden hiç bırakmamış. Devamlı bir şeyler yazıp birineyolluyor. Geçenlerde merak ettim. O uyurken gönderdigi numarayı aradım. Numara 3 ay önce iptal edilmiş. Gelen mesajlarda bir şiir var. Bu adam duygusal mi bilmem ama benim anladığım kadarıyla şiiri yazan çok duygusal biriymiş... “ÇEVRENİZDEKİ İNSANLARIN NE HISSETTİĞİ YA DA NE DÜŞÜNDÜGÜNDEN O KADAR EMİN OLMAYIN, BAZEN BİR KALBİN, İÇINDE NELER SAKLADIGINI ÖGRENDİĞİNİZDE HER ŞEY İÇİN ÇOK GEÇ OLABİLİR...” Ömer Köroğlu __________________ Şiir Renk

29.10.12, 01:51	#4
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Küçüğüm Aynı sokakta oturuyorduk. Hergün bir kızla geliyordu eve. Adı Esrarengizdi, herkes onun hakkında farklı şeyler söylerdi. Fakat kimse gerçeği bilmezdi kirli sakalları vardı. Yeşil gözlü, kumraldı. Mahallenin kızları hayrandı ona bense nefret ederdim. Hiç kimseyle konuşmaz, sadecegelir geçerdi. Birgün onunla yolda karşılaştık. Çok güzel bir yüzü vardı, bana gülümsedi. Şaşırdım ama yine de onu sevmiyordum. Fakat o çok farklıydı… Gece boyunca lambası yanardı. Uyumak yerine onun evini seyrediyordum, onu sevmediğim halde herşeğiyle ilgileniyordum. Yavaş yavaş onu gözlemeye başladım, o an anladım ki hep kendimi kandırmışım, ona karşı hissettiğim şey sevgiymiş. Artık o eve gelmeden uyuyamıyordum. Yanına gelen kızları kıskanırdım. Herkes onun kötü olduğunu söyleyince hep onu savundum. Onunla karşılaşmak için kapıda dururdum. Onu yine yolda gördüm bana göz kırptı yanımdan geçerken onu çağırdım. Acelem var Küçüğüm dedi. Bana aramızdaki yaş farkını hatırlatmıştı. Eve gidip sabaha kadar ağlamıştım. Karar verdim, ona aşkımı ilan edecektim. Yolunu gözledim. Birgün onu gelirken gördüm. Peşine düştüm o eve girdi. Biraz bekleyip kapıyı çaldım. Açtı, ne varKüçüğüm dedi. Seni Seviyorum dedim. Gülümsedi. Evet dedi. ne evet dedim, konuşmadı. Koşarak dışarı çıktım. Bir ay boyunca evden çıkmadım. Birgün kızlarla konuşurken ambulans geldi, onun evine girdi. Sedye ile onu dışarı çıkardılar. Önümüzden geçerken; Ben de seni Küçüğüm dedi ve gözlerini yumdu. Kıpkırmızı oldum herkes bana bakıyordu... Ağlayarak koşmaya başladım. Akşama kadar sokakta gezdim. Göz yaşalarım durmadan akıyordu. Sonra eve geldim. Annemler ondan bahsediyorlardı. Sevdiği bir kız varmış. Ailesi evlenmesine izin vermeyince kız evden kaçmış. Sokak serserileri onu öldürmüş. Eve getirdiği kızlar evi olmayan kızlarmış. Kimi sevdiyse ölmüş. Çok sevip Acı çekmiş. İntihar edip hastaneyi aramış. Polisler evin duvarında Küçüğüm yazısını bulmuş; Küçüğüm sen de ölme yazıyormuş bende seni sevdim. Sevdiklerim gibi sende ölme diye ben öldüm Aynı sokakta oturuyorduk. Hergün bir kızlageliyordu eve. Adı Esrarengizdi, herkes onun hakkında farklı şeyler söylerdi. Fakat kimse gerçeği bilmezdi kirli sakalları vardı. Yeşil gözlü, kumraldı. Mahallenin kızları hayrandı ona bense nefret ederdim. Hiç kimseyle konuşmaz, sadece gelir geçerdi. Birgün onunla yolda karşılaştık. Çok güzel bir yüzü vardı, bana gülümsedi. Şaşırdım ama yine de onu sevmiyordum. Fakat o çok farklıydı... Gece boyunca lambası yanardı. Uyumak yerine onun evini seyrediyordum, onu sevmediğim halde herşeğiyle ilgileniyordum. Yavaş yavaş onu gözlemeye başladım, o an anladım ki hep kendimi kandırmışım, ona karşı hissettiğim şey sevgiymiş. Artık o eve gelmeden uyuyamıyordum. Yanına gelen kızları kıskanırdım. Herkes onun kötü olduğunu söyleyince hep onu savundum. Onunla karşılaşmak için kapıda dururdum. Onu yine yolda gördüm bana göz kırptı yanımdan geçerken onu çağırdım. Acelem var Küçüğüm dedi. Bana aramızdaki yaş farkını hatırlatmıştı. Eve gidip sabaha kadar ağlamıştım. Karar verdim, ona aşkımı ilan edecektim. Yolunu gözledim. Birgün onu gelirken gördüm. Peşine düştüm o eve girdi. Biraz bekleyip kapıyı çaldım. Açtı, ne var Küçüğüm dedi. Seni Seviyorum dedim. Gülümsedi. Evet dedi. ne evet dedim, konuşmadı. Koşarak dışarı çıktım. Bir ay boyunca evden çıkmadım. Birgün kızlarla konuşurken ambulans geldi, onun evine girdi. Sedye ile onu dışarı çıkardılar. Önümüzden geçerken; Ben de seni Küçüğüm dedi ve gözlerini yumdu. Kıpkırmızı oldum herkes bana bakıyordu... Ağlayarak koşmaya başladım. Akşama kadar sokakta gezdim. Göz yaşalarım durmadan akıyordu. Sonra eve geldim. Annemler ondan bahsediyorlardı. Sevdiği bir kız varmış. Ailesi evlenmesine izin vermeyince kız evden kaçmış. Sokak serserileri onu öldürmüş. Eve getirdiği kızlar evi olmayan kızlarmış. Kimi sevdiyseölmüş. Çok sevip Acı çekmiş. İntihar edip hastaneyi aramış. Polisler evin duvarında Küçüğüm yazısını bulmuş; Küçüğüm sen de ölme yazıyormuş bende seni sevdim. Sevdiklerim gibi sende ölme diye ben öldüm Küçüğüm... Ömer Köroğlu __________________ Şiir Renk

29.10.12, 01:52	#5
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Sen Dönene Dek (Kendime Söz Verdim) Kendime söz verdim Biliyorsun Kaybetmeyeceğim yüreğimi Hani Sevdalara tuz basan bir şiir var ya İşte öyle... Tuz basacağım yaralarıma Sen dönene dek. Sen dönene dek Dostlarımın rüyalarına Gülüp geçeceğim Sabah hayırlarına yoracağım Çok kereler. Kendi rüyalarımı ise Kendime saklayacağım Sen dönene dek. Yitmesine izin vermeyeceğim Güçlülüğümün Korkularıma tuz basacağım bu kere. Hele akşamın kör alacasında Yapayalnızken Büyüyen korkularımın. Sen gelene dek Şarkılarım olacak yüreğimde Oynak, kıvrak, Şen şakrak değil belki Hüzünlü,ağırbaşlı Kim bilir... Ama güzel şarkılar olacak Besbelli. Sen dönene dek Kuşların kanatlarına Takılacak gönlüm. Seyredecek dünyayı mavilerden Senden haberler bekleyerek Kuş misali Titreyerek Sen gelene dek, Kötüdüşünmeyeceğim Kara bulutlar Olmayacak beynimde Söz verdim bir kere, Beyaza kesecek Yüreğim. Sen dönene dek Şiirler yazacağım aşka dair Yağmurlar olacak içinde Rüzgarlar olacak. Ve güneş doğunca Yeniden Gökkuşağı çıkacak diye Bekleyeceğim. Sen dönene dek Alışveriş yapacağım Çay içeceğim çok kez. Müzikdinleyeceğim Yemek yiyeceğim. Uyuyup, uyanacağım İş de yapacağım elbet. İşe de gideceğim. Geceler olacak Sabahlar olacak Fırtınalar olacak. Korkular, Ümitsizlikle savaşacak. Parasız kalacağım. Çaresiz kalacağım. Zorda kalacağım Anlayacağın. Kızma sakın... Bazen ağlayacağım. Çok değil be gülüm. Sen dönene dek. Sen dönene Sen... Ömer Köroğlu __________________ Şiir Renk

29.10.12, 01:54	#6
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Ömer Köroğlu Şiirleri - Ömer Köroğlu Şiir - Ömer Köroğlu Seçme Şiirleri Arkadaş & Sevgili İnsan bazen arkadaşlarına sevgili gibi davranıyor. Sahipleniyor,kıskanıyor ama gırtlağına çökmeden. Tatlı tatlı flört ediyor ama sınırları aşmadan. Birlikte gülmekten ölüyor,çok ama çok eğleniyor,dağıtıyor,yerlere düşüyor,günün cılkını çıkartıyor ama o arkadaş ya, sevgili değil ya, hiç sorun olmuyor. Her şeyi konuşuyorlar, pek fazla sansür uygulamıyor,sürekli anlatıyorlar,fazlasıyla ilgili oluyor; kulaklarını kocaman kocaman açıp,dinliyor. En önemlisi de büyük bir coşkuyla sonsuza kadar yapılan isler üzerine konuşabiliyorlar, çünkü is paylaşılabiliyor,birlikte benzer isler üretiliyor. Müthiş bir keyifle dedikodu yapabiliyor, hatta kendi karisini,kocasını,sevgilisini bile çekiştirebiliyor. Arkadaşlık, bu açıdan insanin hayatini keyifle idame ettirebilmesi için büyük bir avantaj oluyor. Ama insan sevgilisine her zaman arkadaş gibi davranamıyor. Bir kere eleştiriler,haliyle bu kadar net dile getirilemiyor. Sevgiliyle bir arkadaşla konuşulduğu gibi her zaman rahat da konuşulamıyor. Tehlikeli sularda dolaşmaktan kaçınmak gerekiyor. Çünkü,sonuçlarını bedellerini ödemek gerekebilir, burnundan fitil fitil getirebilir,dikkatli olmakta fayda var. Çünkü sevgililik onuru çok kolay yaralanabiliyor. insan,sevgiliyken, evliyken çok daha hassaslaşıyor. En küçük şeye bile ”Bana bunu nasıl yapar?” oluyor. Oysa arkadaşının kaldırabileceği sınırlar çok daha geniş. İnsan her zaman sevgiliyi dinlemek de istemiyor, bütün gün başka insanları dinlemiş olduğundan yorulmuş oluyor, gına gelmiş oluyor. Ya da karşındaki seni dinlemek istemiyor. Ortama bir sessizlik çöküyor, ”Tetiği ilk kim çekecek?” diye gergin bir bekleyişe giriliyor. Bir de tabii sevgiliyle ya da esinle sabahlara kadar gülünüp eğlenilemiyor. Kalabalık içinde isin içine başkalarının ne düşüneceği girdiğinden gerilim artıyor, ‘biz”i düşünmekten ”ben” karambole gidiyor. Sevgiliyle başka bir koza yaratılıyor, o koza içine giriliyor, hiç itirazım yok, o da güzel ama ayrı kategorilerdeki ilişkiler gibi sanki: arkadaş olunca başka şeyler paylaşılıyor, sevgili ya da evli olunca başka şeyler paylaşılıyor. En iyisi,en güzeli ama en zoru da bu iki kategoriyi birleştirebilmek galiba. “Arkadaş-sevgili olabilmek.” Hem arkadaşın hem sevgilin gibi olabileceğin biri, hem arkadaşlığı hem sevgililiği paylaşabileceğin biriyle üretmek,gülmek,ağlamak, konuşmak,çekiştirmek çok daha güzel geliyor. Kolay bir şeyden sözetmiyorum tabii. Arkadaş gibi zamanı geldiğinde geri çekilebilmek,uygun düştüğünde de sevgili gibi davranabilmek, bu iki rolü birbirine karıştırmadan oynayabilmek her baba yiğidin harcı değil. Ama yapabilenler de yok değil. Yapabilenler mutluluğu ve güzellikleri yakalayabiliyorlar zaten. Ömer Köroğlu __________________ Şiir Renk

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	Son Mesaj
Rasim Köroğlu Şiirleri	Renklerin Dansı	Türk Şairlerin Şiirleri	0	21.08.10 00:00
Ömer Seyfettin Şiirleri	Renklerin Dansı	Türk Şairlerin Şiirleri	0	20.08.10 22:56
Ömer Hayyam Şiirleri	Renklerin Dansı	Türk Şairlerin Şiirleri	1	20.08.10 22:51
Köroğlu Şiirleri	Renklerin Dansı	Türk Şairlerin Şiirleri	0	18.08.10 01:30
Aşık Ömer Şiirleri	Renklerin Dansı	Türk Şairlerin Şiirleri	0	15.08.10 16:19