Nuri Abaç

(D. 1926, İstanbul; Ö. 2008, Ankara)

İstanbul Güzel Sanatlar Akademisinin Resim Bölümüne 1944 yılında girdi. Bir yıl kadar Leopold Levy Atölyesi'nde çalıştı. Daha sonra Mimarlık Bölümüne devam etti ve 1950’de mezun oldu. İlk kişisel sergisini 1949’da Mersin’de açtı. 1960’ta Ankara’ya yerleşen sanatçı 1969 yılında BRHD'nin kurulmasında kurucu üye olarak yer aldı. Yurtiçinde ellinin üzerinde kişisel sergi açan Abaç, bir çoğu yurtdışında olmak üzere yüz yirmi kadar karma sergiye ve bienallere katıldı. Çeşitli yarışmalarda onun üzerinde ödülü olan sanatçıya 1988’de “Ellinci Sanat Yılı” ödülü verildi. Abaç, çalışmalarında yerel ve geleneksel motifler ve konular üzerine kurulu bir fantastik düzeni oluşturma ve bu gerçeküstü masalını gerçekleştirme çabalarını, ölümüne kadar sürdürdü. 2 Mart 2008'de geçirdiği bir rahatsızlık sonucu hayatını kaybetti.

Nuri Abaç’ın resimleri, 1970 öncesi ve sonrası olmak üzere iki dönem altında incelenebilir. İlk dönem resimlerinde, Anadolu mitolojisinden kaynaklanan iri yapılı figürler, insanüstü yaratıklar, gerçeküstü varlıklar görülür. Fantastik dönem olarak da adlandırılabilecek bu resimlerin arkasından, geleneksel Karagöz tasvirlerindeki biçim anlayışının güncel yaşama uygulandığı daha yöresel bir beğeni, ağır basmaya başlar. İki dönemi birleştiren ortak özellik, fantastik yorumun temel aks olarak benimsenmesidir.