Karagöz Sözlüğü

**Tualim** · 14.12.09, 06:13

– D –
Dalang: Java gölge oyunu ustası.
Dayrezen: Eskiden Karagöz oyunlarında def çalan kişiye verilen addır. Müzik
bilgisi ve sesi iyi olan Dayrezenler oyunun müziklerini yaparken şarkılara da eşlik
ederler. Ancak günümüzde bu görevi yardaklar yapmaktadır.
Dedi ki: Karagöz oyunu tiplerindendir. Her kelimenin başında “dediki” der.
Değişken kukla: Oyun sırasında birden değişik bir görünüm alabilen kukla
türü.
Değnekli kukla: Organları, alttan değneklerle hareket ettirilen kukla.
Delikanlı başı: Anadolu’da oyunları yönetene verilen adlardan biri.
5
Delil: Anadolu’da oyunları yönetene verilen adlardan biri.
Demeli: Karagöz oyunu tiplerindendir. Her kelimenin sonunda “demeli” der.
Denyo: Deli anlamına gelen özel terim. Daha çok Ortaoyununda karşımıza
çıkar. Karagözdeki Beberuhi gibidir.
Deste: Şiîlerde, “Muharrem” ayı töreninde geçit alayı.
Deri:
Dev kukla: İki insan boyunda (Kimi kez daha da büyük) yapılıp hareket
ettirilebilen donanma, şenlik kuklasıdır. Osmanlı İmparatorluğu çağındaki şenliklerde
gösterilirdi. Bu, içine adam ya da adamlar girerek hareket ettirilen büyük boy bir
kuklaydı. Eski kaynaklar buna “suret-i div-i mehîb” demektedir. Donanma şenlikleri
minyatürlerinde görülür.
Dikizlemek: Karagöz, Külhanbey ve Matiz tipleri tarafından kullanılır. Argo bir
sözdür, gözetlemek manasına gelir.
Diksiyon: Tiyatroda duru, seçik, saydam vurgulama ve ses çıkışlarına tam
uyarak konuşma, güzel konuşma sanatı. Karagöz oynayan oyuncudan İstanbul
Türkçesi kullanması beklenir. Konuşmada oyuncunun kendi aksanının olması kusur
olarak görülür. Anadolu’da Karagöz oynandığında ise İstanbul Türkçesi alay konusu
olur.
Dilenci Arap: Karagöz oyununda bir Ak Arap tipidir. Karagöz’den sadaka
alabilmek için Türkçe bir duaya başlar, Karagöz amin der. Karagöz ancak duanın
sonunda bunun beddua olduğunu anlar.
Dilsiz oyunu: Sözsüz bir köylü oyunu türüdür. Anadolu’daki köylü
oyunlarında buna “samıt” ya da “lâl” denir.
Dişi konuşmak: Komiğe ya da Kavuklu’ya nükte yapması için açmaz vermek.
Donanma: Osmanlı İmparatorluğu zamanında büyük, zengin eğlence. Bu
çeşit eğlenceler sultanların düğünlerinde, yaş günlerinde, tahta geçmelerinde ve
şehzadelerin sünnet düğünlerinde yapılırdı.
Dükkân: Ortaoyunu’nda iş yerini belirtmek için kullanılan açılabilir küçük
paravan. Dükkân bir hasır iskemle ile de belirtilebilirdi

**Tualim** · 14.12.09, 06:14

– E –
Efe: Karagöz oyunu tiplerinden biridir. Batı Anadoludaki zeybeklere, köy
yiğitlerine denir. Zeybek oynaması en büyük özelliğidir.
Efekt: Ses ya da ışık yönünden sahnede etki sağlayan aygıt ya da aygıtların
tümü.
Efsane gûyan: İslâm ülkelerinde kısa fıkralar anlatan.
Elebaşı: Anadolu’da oyunları yönetene verilen adlardan biri.
El kuklası: Eski türk kuklasında, ayakları olmayan içine el sokularak oynatılan
kukla. Avrupa’da Almanya ve Avusturya’da yaygındır. Tiyatroya büyük etkisi
olmuştur.
Ermeni: Karagöz oyunu tiplerindendir.
Ezberci: Karagöz oyunu tiplerindendir. Anlamadan bazı cümleleri ezberlemiş
olup ezbere konuşur.

– F –
Facia: Eski Türk tiyatrosunda melodrama ve tragedyaya verilen ad.
Fasıl: Karagöz oyun bölümlerinin ikincisi ve en uzun olanıdır. Oyuna ad olan
olay örgüsü burada geçer. Karagöz ve Hacıvat dışındaki tiplerin perdeye geldikleri
bölümdür.
Fasl-ı mudhik: Arap ülkelerinde ilkel bir güldürü türü.
Foşgeya: Karagöz oyunu tiplerinden biri olan Ayvaz, Doğu illerinden geldiği
için Vanlı Ermeni şivesi ile konuşur ve her cümleye bir “foşgeya” ekler.
6
Frenk: Çoğu kez Rum’dur. Osmanlı İmparatorluğu dönemindeki Avrupalı gibi
giyinir. “ç” ve “ş” leri doğru söyleyemez. Kimi doktor, kimi iş adamı, kimi kez de
terzidir.
Fritelino: Commedia dell’Arte türünde uşak tiplerinden biri.
Furi: Tulûat tiyatrosunda alkış demektir.

**Tualim** · 14.12.09, 06:15

– G –
Gaca: Türk kukla tiyatrosunda kadın.
Gaco: Karagöz, Külhanbey ve Matiz tipleri tarafından kullanılır. Argo bir
sözdür, Karagöz’de kadın manasına gelir.
Gazelhan: İslâm ülkelerinde şiir okuyucu; özellikle bestelenmiş şiirler
okuyan.
Gazi Boşnak: Karagöz oyununda zorba bir yeniçeri ya da levent tipi.
Genç kız: Kukla oyununda genç âşık tipi.
Geveze: Karagöz oyunu tiplerindendir. Bu tip ağzına geleni söylediği gibi, pot
kırar, çam devirir. Çok konuşur, münasebetsiz bir tiptir.
Giriz: Ortaoyununda oyun karşılığı kullanılan bir sözdür.
Gişe işletmek: Temsil yoluyla kazanç sağlamak.
Gölge oyunu: Patiska bir perde arkasında yakılan ışık dolayısıyla bu perdeye
vuran deriden resimlerin (tasvirlerin) gölgelerinden faydalanılarak oynatılan oyun.
Göstermelik: Eskiden gösterme diye adlandırılmıştır. Karagöz oyunu
başlamadan önce perdeye konulan ve oynanacak oyunu belirten tasvirdir. Hangi
oyun oynanacaksa perdeye ona uygun bir göstermelik konur. Hamam oyununda
Hamam, Çeşme oyununda Çeşme, Kayık oyununda Kayık vb. gibi. Ancak bazen vazo,
limon ağacı, deniz kızları, çalgıcılar gibi oynanacak oyundan ilgisiz tasvirler de
konulabilir.
Graçiyano: Commedia dell’Arte türünün yaşlı erkek tiplerinden biridir. İl
Dottore tipleri arasındadır. Bolonyalı, şarlatan bir hukuk doktorudur. Çok konuşur.
Konuşmasıyla karşısındakini kandırır, ama çok geçmeden hileciliği ortaya çıkar. Sık
sık aldatır ve atılır. Bazan “doktor” lakabını kullanarak tıp doktorluğu da yapar.
Kırmızı yanaklı, şişman, koca burunlu bir adamdır. Kara pelerinli, geniş kenarlı
şapkası ve kara yarım maskesi vardır.
Gürzbaz: Eski meydan ya da sahnede oynanan eğlencelik (körmük) ve spor
oyunlarında ağırlıklar kaldırarak hüner gösteren oyuncu.

**Tualim** · 14.12.09, 06:16

– H –
Habbe: Karagöz, Külhanbey ve Matiz tipleri tarafından kullanılır. Argo bir
sözdür, yemek yemek manasına gelir.
Habe: Karagöz ustalarının “ekmek”e verdikleri ad.
Hacıvat: Gölge oyununda Karagöz tipinden sonra gelen ikinci önemli tiptir.
Hacıvat yarı aydın, Osmanlıca konuşmaya özenen, saman altından su yürüten,
kurnaz, çıkarını düşünen bir Osmanlı tipi olarak betimlenmiştir.
Hagaragort: Eski Türk tiyatrosunda tragedyaya ve melodrama verilen ad.
Ermenice tiran, hain, düşman rolünün adı.
Hakivati: Arap ülkelerinde hikâye anlatıcısı.
Halay: Anadolu’da köy danslarına verilen genel adlardandır.
Halk Karagözü: Halka oynatılan Karagöz oyunu. Ramazan aylarında
kahvelerde, bahçelerde oynatılan Karagöz.
Hamal: Eskiden Hayalînin oyun takımlarının bulunduğu zembili taşıyan kişidir.
Hameçik: Hamacük ya da Hamecik de denir. İlkel bir kuklaya verilen ad.
Han kolu: Orta oyuncularından iki ünlü kolun birincisi. Bu topluluğun başında
o zamanlar ün yapmış olan Kavuklu Agâh Efendi vardı.
7
Harputlu: Karagöz oyunu tiplerindendir. Çoğunlukla mahalle bekçisidir.
Sözlerine birtakım Kürtçe sözcükler karıştırır. Bön ama kibirlidir.
Hatem: Gölge oyununda çalınan zile Karagöz ustalarının verdiği ad.
Hatem kerizi: Oyunun sonunda çengi oynatmaya Karagöz ustalarının verdiği
ad.
Hay: Karagözcülerin “Ermeni”ye verdikleri ad.
Hayal ağacı: Karagöz perdesinin arkasında, üst kol köşesinde “Y” harfi
biçiminde gereç. Buna kimi tasvirler sıkıştırılır. Peş tahtaya takılır, tasvirler bu çatal
ağaca dizilir.
Hayalbaz: Hayal oyunu ustası. Şebbaz.
Hayalî: Gölge oyunu ustalarına verilen ünvan. Karagöz oyununda tasvirleri
oynayan ve onları konuşturan sanatkârdır. Buna tarihsel süreçte Şehbaz, Hayalbaz,
Suretbaz da denilmiştir. Bir Hayalî tasvirlerini kendi yapar ya da başkasına yaptırır.
Taklit yeteneğinin, ses ve nefes kullanımının iyi olması,
Hayal oyunu: Perde arkasında çeşitli tasvirlerin resimlerin gölgeleri
gösterilerek oynatılan oyun.
Hayal perdesi: Karagöz oyunlarında kullanılan perde. Buna “Lub-i Hayal”,
“Hayal-i Zıl” ya da “Şeyh Küşteri Meydanı” da denir.
Hayal sandığı: 400 Karagöz oyunu tasviri tamamlanırsa buna “Hayal
Sandığı” denir.
Hayma sai gerdon: İran’da gölge oyununa verilen ad.
Hayme şebbazi: İran’da çadırda oynatılan kukla.
Heleşek çekmek: Anadolu’da dans etmek anlamına gelen bir deyim.
Hımhım: Karagöz oyunu tiplerindendir, genizden konuşur. Kusurlu kişiler
sınıfına girer. Artık oyunlarda pek kullanılmayan bir tiptir.
Hırbo: Karagözcü argosunda taşra tiplerinin tümüne bu da verilir.
Hokkabaz: Gözbağcılık ve elçabukluığu gösteren oyuncu.
Hoppa: Karagöz oyununda Çelebi tipinin bir başka adı.
Horitmek: Halay çekmek anlamına.
Horon: Karadeniz bölgesine özgü Kemençe ve tulum eşliğinde topluca
oynanan bir dansın adı.
Humbaz: İran’da küp içine girerek oynatılan kukla.
Huzur Karagözü: Padişahların önünde oynatılan Karagöz oyunu. Huzur’a en
usta Karagözcüler çıkarılırdı.
Hüsmen Ağa: Karagöz oyununda Rumelili arabacı ya da güreşçi tipi.

**Tualim** · 14.12.09, 06:16

– I –
Işık tahtası: Perdenin arkasında ışık konulan raf. Peş tahtası.
Işkırlak: Karagöz’ün Bektaşi sarığını andıran şapkasına verilen isimdir.
– İ –
İbiş: Eski tulûat oyunlarında çoğu kez uşak rolünü oynayan komik.
İhtiyar: Türk kuklasında İbiş’in karşısında oynayan ön kişi. İbiş İhtiyar’ın
uşağıdır.
İpli kukla: Organları iple hareket ettirilen kukla. Türkiye’ye bunu ilk sokan
Thomas Holden adlı bir İngilizdir.
İskemle kuklası: Eskiden daha çok çingenelerin oynattığı ilkel bir kukla türü.
İşaret: Anadolu’da sessiz ve sözsüz oyunlara verilen ad.

**Tualim** · 14.12.09, 06:17

– K –
Kaburcak: Türkistan’da kukla oyununa verilen ad. Kolkorçak.
Kadı: Anadolu’da oyunları düzenleyene verilen adlardan biri.
Kâhya: Anadolu’da oyunları düzenleyene verilen adlardan biri.
8
Kalgı: Anadolu’da dans etmek anlamına gelir.
Kambur: Karagöz oyunu tiplerinden biridir. Beberuhiyi andırır, sırtında
kamburu vardır.
Karacör oyunu: Anadolu’da ilkel kukla oyunu.
Kartela: Tulûat tiyatrosunun kapısına asılan tabela.
Kasebâz: Kâseleri parmaklarının ve değneklerin ucunda çevirerek dans eden
oyuncu.
Kasperle: Almanya ve Avusturya’da baş kuklanın adı. 1890 yıllarında,
Viyanalı komik Larosche’un yarattığı bu tip, bir bakıma Hans Wurst’dan gelmedir.
Saf, neşeli ve başına gelen serüvenlerden hep iyilikle sıyrılmasını bilen halk çocuğu
görünüşü ile Kasperla, daha snra çocuklar için kukla oyunlarının sevilen bir
kahramanı durumuna gelmiştir.
Kasperle tiyatrosu: Almanya ve Avusturya’da baş kuklası Kasperle adını
taşıyan kukla tiyatrosuna verilen ad.
Kavuk devirmek: Ortaoyununda Kavuklu’nun kavuğunu yere düşürmeden bir
baş hareketiyle devirmesi.
Kavuklu: Ortaoyununun Pişekâr ile söz düellosuna giren, en önemli tipidir.
Perdede Karagöz karşılığı Ortaoyununda Kavuklu’ya dönüşür. Kavuklu, dilimli ve
sarıklı bir kavuk, kırmızı çuhadan kaftan giyer. İçinde gömleği olur. Ayaklarında sarı
çedik pabuçlar bulunur. Eski adı Nekre’dir. Kavuklu ortaya peşinde bir cüce ya da
kamburla gelirdi.
Kavuklu arkası: Kavuklu’yu izleyen cüce ya da kambur oyuncu. Elinde bir
zembil ya da fener taşırdı.
Kayarto: Zennelerle birlikte gezen Arap Bacı, halayık.
Kayserili: Karagöz oyunu tiplerindendir. Yerli ağızla konuşur ama İstanbul
törelerini benimsemiş pastırmacı tipi.
Keçelek baz: İran’da ilkel bir güldürü.
Keçel pehlivan: İran kukla oyununun baş oyuncusu. Kel Pehlivan da denir.
Özel bir giysisi yoktur. Başının dazlağı tek özelliğidir. Sofu gibi görünür. Bilgiçtir,
üstelik bütün İranlılar gibi, az çok şair yanı vardır. Karagöz’ün İran’daki karşılığı
olduğu söylenir.
Kekeme: Karagöz oyunu tiplerinden biridir. Kekeleyerek konuşur. İnsanların
kusurları ile alay etmek hoş olmayacağı için artık bu tipler perdeye getirilmiyor.
Kerizci: Karagözcülerin şarkı söyleyene verdikleri ad.
Kırınmak: Anadolu’da dans etmek anlamına.
Kıssahan: İslâm ülkelerinde hikâye anlatıcısı. Meddahla benzer özellikleri
vardır. Ancak oyunucluk yönü meddah kadar gelişmemiştir.
Kızılayak: Anadolu’da oyunları düzenleyene verilen adlardan biri.
Kikirrus: Atellan komedyalarının böbürlenen asker tipi. Kapitano.
Kol: Dans, temsil, taklit ve her türlü oyun oynayan topluluk.
Kolbaşı: Ortaoyununda kolun başında olan ve kola adını veren kimse. Kolun
oyunlarını düzenleyen, onu yöneten kişi.
Kolkorçak: Türkistan’da bulunan el kuklası. Kaburcak.
Kolombina: İtalyan tulûat tiyatrosu olan Commedia dell’Arte türünde kadın
uşak tiplerinin en renklisi. Şuh, kıvrak, iyi yürekli bir kadındır. Çoğu zaman göz alıcı
bir güzelliği vardır.
Komika innamorata: Commedia dell’Arte türünün komik görünüşlü, çoğu
zaman orta yaşlı ya da yaşlı sevgili tipi. Genelde zengin, dul ve çirkin bir kadındır.
Komik-i Şehir: Türk tulûat tiyatrosunda en usta olmuş oyuncuya özel bir
törenle verilen en onurlu ünvan.
Korçak: Anadolu’da ilkel kukla oyununa verilen ad.
Köçek: Eski Türk sahne oyunlarında kadın kılığına girerek dans eden oğlan.
Günlük konuşmada oyuncu kız.
9
Köçek havası: Köçeklerin uyumlu hareketlerle dans etmelerini sağlayan oyun
havası.
Körmük oyunları: Seyirlik oyunlar. Seyirci önünde gösterilen her türlü oyun.
Daha çok halk tiyatrosu ve eğlendirici nitelikte oyunlar.
Köse: Anadolu’da oyunları düzenleyene verilen adlardan biri.
Köşebaşı ustaları: İkinci derecede Karagöz ustaları. Bunlar kahvehanelerde,
kapalı yerlerde Karagöz oynatırlardı.
Kötürüm: Karagöz oyunu tipleinden biri. Kusurlu kişiler sınıfına girer.
Dilencidir.
Köyoyunu: Kaynağı dinsel olan, ilkel konulu oyun. Bu tür oyunlar dinsel tören
nitel iği taşır. Bolluk, yağmur törenleri gibi gösterilerde bu oyunlar oynanır.
Krispin: İtalyan tulûat tiyatrosunun etkisiyle ortaya çıkmış, Fransız
tiyatrosunun bir tipi. Bu tip “Skaramuçiyo”dan esinlenerek ortaya çıkarılmıştır.
Kuklabâz: Kukla oynatan usta.
Kukla oyunu: Kuklaların oynatıldığı fazteziye dayanan oyun.
Kukla tiyatrosu: Kuklaların elle ya da mekanik olarak oynatıldığı tiyatro.
Kukuruku: Commedia dell’Arte türünün, korkak olduğu halde, ne kadar
kahraman olduğunu herkese anlatarak böbürlenen palavracı kahraman tiplerinden
biri.
Kumpo: Anadolu’da oyuncuları düzenleyene verilen ad.
Kurmak: Bir oyunu bütün öğeleri ile belli bir düzen içinde oynanır hale
getirmek.
Kuyuntu: Tulûat tiyatromuzda kulis aralarına verilen ad.
Kûzebaz: Testileri başının üstünde tutarak hüner gösteren oyuncu.
Külhanbey: Karagöz tiplerinden biridir. Matiz ve Tuzsuz Deli Bekir’den sonra
gelir. İkinci Abdülhamit devrinde Karagöz tipleri arasına girmiş olan Külhanbey
sarhoş değildir.
Kürt: Karagöz tiplerindendir. Oyunlarda Bekçi olur. Güneydoğu Anadolu’ludur.

**Tualim** · 14.12.09, 06:18

– L –
Lâl: Anadolu’da sessiz ve sözsüz köy oyunlarına verilen ad.
Laz: Karagöz oyununda kayıkçılık ve kalaycılık yapan tip. Trabzon ağzıyla çok
süratli konuşup karşısındakine söz vermez. Ağzı kalabalık, geveze bir tiptir.
Lazzi: Commedia dell’Arte oyuncularının güldürücü eylemleri.
Lobetbaz: İran’da kukla oyunu.
Lû’b: Güldürü.
Lûbetbaz: Eski Türk körmük oyunlarındaki gösteri sanatçısı. Bu terimin
kapsamına oyuncular, hokkabazlar, cambazlar ve çeşitli hüneri olan kimseler girer.

– M –
Makama: Kişilerin söyleşmelerinin taklidine dayanan öykü biçimi. Meddah
biçimi ile benzerlik gösterir.
Maraka: İran’da seyirlik oyunlara verilen ad.
Maskara: karagöz oyununda soytarı tipi.
Matiz: Karagöz oyununda bir tiptir. Her an sızması beklenen alelâde bir
mahalle sarhoşudur. Söylenen sözleri anlamakta zorluk çeker.
Matrakbaz: Tahta kılıçlar ve kalkan yerine yuvarlak yastıklarla yapılan bir
spor ve dans gösterisi olan matrak oyunu yapanlara verilen ad. Minyatür sanatımızın
en büyük ismi Matrakçı Nasuh, bu oyundan gelen lakabıyla bilinir.
Maymunbaz: Maymunları eğitip onlarla oyunlar gösterenlere verilen ad.
Meddah: Öyküler anlatan ve taklitler yaparak bir olayı canlandıran sanatçı.
Çoğunluk komik öyküler anlatsa da dramatik yapısı ve kurgusu olan bir biçimdir.
10
Arapça övmek, medh etmek anlamından gelir. Eskiden ayakta şiir söyleyip övgüler
düzen bu kişiler daha sonra oturup anlatmaya başlarlar. Aksesuar olarak omuzlarında
bir mendil, ellerinde bir baston bulunur bunlar anlatı içinde çeşitli formlarda
kullanılırdı.
Mestan Ağa: Karagöz oyununda ezik bir göçmen ağzıyla tane tane konuşan
Rumeli tipi. Çoğu kez pehlivan, kimi kez de arabacı olur. Durmadan köyünden
bıktığını söyler. Pehlivanlıktan dem vurur. Ama koftur. Kendinden zayıfına bile yenilir.
Korkak değilse de yılgındır.
Meşale: Karagöz perdesinin arkasına yakılan ışık.
Meşale çanağı: Eski Karagözcülerin meşaleyi yaktıkları çanak ya da altlık.
Meydancı: Anadolu’da oyunları yönetene verilen adlardan biri.
Mezzetino: Giysisi kırmızı olan, Commedia dell’Arte türünün uşak tiplerinden
biri.
Mitos: Tarih öncesinden bu yana tanrıların yaşamlarını ve kahramanların
maceralarını anlatan ve bir toplumun inançlarını, duygularını, eğilimlerini anlatan
efsane. Esatir.
Moloz: Türk tulûat tiyatrosunda figürana verilen ad.
More: Arnavut’un söylediği her cümleye eklediği sözcük.
Moruk: Tulûat tiyatrolarının oyunlarında yaşlı adama verilen ad.
Mudhik: Eski Türk sahne oyunlarında güldüren oyuncu.
Mudhike: Güldürü.
Muhacır: Karagöz oyununda bir tiptir. Balkan göçmeni manasına gelir.
Balkanlarda yaşayanlara Rumelili ya da anavatana göç ettiklerinde Muhacır denirdi.
Muhavere: Karagöz’ün indirilmesinden ve tekerlemesinden sonra fasıl
başlamadan önceki bölümdür. Burada Karagöz’ün Hacıvattan dayak yemesinden
sonra yaptıkları karşılıklı konuşma yer alır. Muhavereler belli isimlerle anılırlar.
?????? bu muhaverelerde Karagöz ve Hacıvatın kişilikleri üzerine ipuçları
verilir, mizaçları ortaya konur. Yanlış anlamalar üzerine kurulu bu diyaloglar toplum
içindeki görgü kurallarından, şiir söyleme üzerine pek çok alanda çeşitlilik gösterir.
Mukaddem: Arap gölge oyununu oynatan törenci başı; aynı zamanda gölge
oyununun baş kişisi. Arap gölge oyununda Hacıvat’ın karşılığıdır. Karagöz oyununda
da ilk bölüme mukaddime dendiğini biliyoruz.
Mukallit: Anadolu’da oyunları düzenleyene verilen adlardan biri. Taklitçi
manasına gelir.
Muslu: Karagöz oyunu tipidir. Kanlı Kavak oyununda Âşık Hasan’ın oğlu.
Mührebaz: Yuvarlak taşlarla göz bağcılık ve el çabukluğu gösteren oyuncu.

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Karagöz Sözlüğü	Konudaki Cevap Sayısı 16
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 6154

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	Son Mesaj
Yunan Mitolojisi Sözlüğü - Yunan Mitolojik Sözlük - Yunan Mitoloji Sözlüğü	Gökkuşağı	Mitoloji / Mitoloji Tarihi / Mitolojik Kahramanlar ve Karakterler	0	24.11.12 03:51
Mitoloji Sözlüğü - Mitolojideki Kelimelerin Anlamları - Açıklamalı Mitoloji Sözlüğü	Gökkuşağı	Mitoloji / Mitoloji Tarihi / Mitolojik Kahramanlar ve Karakterler	10	17.11.12 05:12
Mısır Mitolojisi Sözlüğü - Mitolojide Mısır Sözlüğü	Gökkuşağı	Mitoloji / Mitoloji Tarihi / Mitolojik Kahramanlar ve Karakterler	0	10.10.12 23:28
Karagöz Sanat Evi Telefon ve Adresi Balıkesir - Balıkesir Karagöz Sanat Evi Telefon	7 Renk	Sanat Galerileri	0	21.01.12 02:18
Sanat Sözlüğü	Tualim	Sanat Terimleri Sözlüğü/Sanat Sözlüğü	6	07.02.09 23:29

14.12.09, 06:13	#1
Kullanıcı Profili Tualim YÖNETİCİ Tualim.NetTualim Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2009 Üye No: 2 Mesajlar: 1.665 Konular: 1221 Bulunduğu yer: İstanbul	– D – Dalang: Java gölge oyunu ustası. Dayrezen: Eskiden Karagöz oyunlarında def çalan kişiye verilen addır. Müzik bilgisi ve sesi iyi olan Dayrezenler oyunun müziklerini yaparken şarkılara da eşlik ederler. Ancak günümüzde bu görevi yardaklar yapmaktadır. Dedi ki: Karagöz oyunu tiplerindendir. Her kelimenin başında “dediki” der. Değişken kukla: Oyun sırasında birden değişik bir görünüm alabilen kukla türü. Değnekli kukla: Organları, alttan değneklerle hareket ettirilen kukla. Delikanlı başı: Anadolu’da oyunları yönetene verilen adlardan biri. 5 Delil: Anadolu’da oyunları yönetene verilen adlardan biri. Demeli: Karagöz oyunu tiplerindendir. Her kelimenin sonunda “demeli” der. Denyo: Deli anlamına gelen özel terim. Daha çok Ortaoyununda karşımıza çıkar. Karagözdeki Beberuhi gibidir. Deste: Şiîlerde, “Muharrem” ayı töreninde geçit alayı. Deri: Dev kukla: İki insan boyunda (Kimi kez daha da büyük) yapılıp hareket ettirilebilen donanma, şenlik kuklasıdır. Osmanlı İmparatorluğu çağındaki şenliklerde gösterilirdi. Bu, içine adam ya da adamlar girerek hareket ettirilen büyük boy bir kuklaydı. Eski kaynaklar buna “suret-i div-i mehîb” demektedir. Donanma şenlikleri minyatürlerinde görülür. Dikizlemek: Karagöz, Külhanbey ve Matiz tipleri tarafından kullanılır. Argo bir sözdür, gözetlemek manasına gelir. Diksiyon: Tiyatroda duru, seçik, saydam vurgulama ve ses çıkışlarına tam uyarak konuşma, güzel konuşma sanatı. Karagöz oynayan oyuncudan İstanbul Türkçesi kullanması beklenir. Konuşmada oyuncunun kendi aksanının olması kusur olarak görülür. Anadolu’da Karagöz oynandığında ise İstanbul Türkçesi alay konusu olur. Dilenci Arap: Karagöz oyununda bir Ak Arap tipidir. Karagöz’den sadaka alabilmek için Türkçe bir duaya başlar, Karagöz amin der. Karagöz ancak duanın sonunda bunun beddua olduğunu anlar. Dilsiz oyunu: Sözsüz bir köylü oyunu türüdür. Anadolu’daki köylü oyunlarında buna “samıt” ya da “lâl” denir. Dişi konuşmak: Komiğe ya da Kavuklu’ya nükte yapması için açmaz vermek. Donanma: Osmanlı İmparatorluğu zamanında büyük, zengin eğlence. Bu çeşit eğlenceler sultanların düğünlerinde, yaş günlerinde, tahta geçmelerinde ve şehzadelerin sünnet düğünlerinde yapılırdı. Dükkân: Ortaoyunu’nda iş yerini belirtmek için kullanılan açılabilir küçük paravan. Dükkân bir hasır iskemle ile de belirtilebilirdi

14.12.09, 06:14	#2
Kullanıcı Profili Tualim YÖNETİCİ Tualim.NetTualim Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2009 Üye No: 2 Mesajlar: 1.665 Konular: 1221 Bulunduğu yer: İstanbul	– E – Efe: Karagöz oyunu tiplerinden biridir. Batı Anadoludaki zeybeklere, köy yiğitlerine denir. Zeybek oynaması en büyük özelliğidir. Efekt: Ses ya da ışık yönünden sahnede etki sağlayan aygıt ya da aygıtların tümü. Efsane gûyan: İslâm ülkelerinde kısa fıkralar anlatan. Elebaşı: Anadolu’da oyunları yönetene verilen adlardan biri. El kuklası: Eski türk kuklasında, ayakları olmayan içine el sokularak oynatılan kukla. Avrupa’da Almanya ve Avusturya’da yaygındır. Tiyatroya büyük etkisi olmuştur. Ermeni: Karagöz oyunu tiplerindendir. Ezberci: Karagöz oyunu tiplerindendir. Anlamadan bazı cümleleri ezberlemiş olup ezbere konuşur. – F – Facia: Eski Türk tiyatrosunda melodrama ve tragedyaya verilen ad. Fasıl: Karagöz oyun bölümlerinin ikincisi ve en uzun olanıdır. Oyuna ad olan olay örgüsü burada geçer. Karagöz ve Hacıvat dışındaki tiplerin perdeye geldikleri bölümdür. Fasl-ı mudhik: Arap ülkelerinde ilkel bir güldürü türü. Foşgeya: Karagöz oyunu tiplerinden biri olan Ayvaz, Doğu illerinden geldiği için Vanlı Ermeni şivesi ile konuşur ve her cümleye bir “foşgeya” ekler. 6 Frenk: Çoğu kez Rum’dur. Osmanlı İmparatorluğu dönemindeki Avrupalı gibi giyinir. “ç” ve “ş” leri doğru söyleyemez. Kimi doktor, kimi iş adamı, kimi kez de terzidir. Fritelino: Commedia dell’Arte türünde uşak tiplerinden biri. Furi: Tulûat tiyatrosunda alkış demektir.

14.12.09, 06:15	#3
Kullanıcı Profili Tualim YÖNETİCİ Tualim.NetTualim Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2009 Üye No: 2 Mesajlar: 1.665 Konular: 1221 Bulunduğu yer: İstanbul	– G – Gaca: Türk kukla tiyatrosunda kadın. Gaco: Karagöz, Külhanbey ve Matiz tipleri tarafından kullanılır. Argo bir sözdür, Karagöz’de kadın manasına gelir. Gazelhan: İslâm ülkelerinde şiir okuyucu; özellikle bestelenmiş şiirler okuyan. Gazi Boşnak: Karagöz oyununda zorba bir yeniçeri ya da levent tipi. Genç kız: Kukla oyununda genç âşık tipi. Geveze: Karagöz oyunu tiplerindendir. Bu tip ağzına geleni söylediği gibi, pot kırar, çam devirir. Çok konuşur, münasebetsiz bir tiptir. Giriz: Ortaoyununda oyun karşılığı kullanılan bir sözdür. Gişe işletmek: Temsil yoluyla kazanç sağlamak. Gölge oyunu: Patiska bir perde arkasında yakılan ışık dolayısıyla bu perdeye vuran deriden resimlerin (tasvirlerin) gölgelerinden faydalanılarak oynatılan oyun. Göstermelik: Eskiden gösterme diye adlandırılmıştır. Karagöz oyunu başlamadan önce perdeye konulan ve oynanacak oyunu belirten tasvirdir. Hangi oyun oynanacaksa perdeye ona uygun bir göstermelik konur. Hamam oyununda Hamam, Çeşme oyununda Çeşme, Kayık oyununda Kayık vb. gibi. Ancak bazen vazo, limon ağacı, deniz kızları, çalgıcılar gibi oynanacak oyundan ilgisiz tasvirler de konulabilir. Graçiyano: Commedia dell’Arte türünün yaşlı erkek tiplerinden biridir. İl Dottore tipleri arasındadır. Bolonyalı, şarlatan bir hukuk doktorudur. Çok konuşur. Konuşmasıyla karşısındakini kandırır, ama çok geçmeden hileciliği ortaya çıkar. Sık sık aldatır ve atılır. Bazan “doktor” lakabını kullanarak tıp doktorluğu da yapar. Kırmızı yanaklı, şişman, koca burunlu bir adamdır. Kara pelerinli, geniş kenarlı şapkası ve kara yarım maskesi vardır. Gürzbaz: Eski meydan ya da sahnede oynanan eğlencelik (körmük) ve spor oyunlarında ağırlıklar kaldırarak hüner gösteren oyuncu.

14.12.09, 06:16	#4
Kullanıcı Profili Tualim YÖNETİCİ Tualim.NetTualim Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2009 Üye No: 2 Mesajlar: 1.665 Konular: 1221 Bulunduğu yer: İstanbul	– H – Habbe: Karagöz, Külhanbey ve Matiz tipleri tarafından kullanılır. Argo bir sözdür, yemek yemek manasına gelir. Habe: Karagöz ustalarının “ekmek”e verdikleri ad. Hacıvat: Gölge oyununda Karagöz tipinden sonra gelen ikinci önemli tiptir. Hacıvat yarı aydın, Osmanlıca konuşmaya özenen, saman altından su yürüten, kurnaz, çıkarını düşünen bir Osmanlı tipi olarak betimlenmiştir. Hagaragort: Eski Türk tiyatrosunda tragedyaya ve melodrama verilen ad. Ermenice tiran, hain, düşman rolünün adı. Hakivati: Arap ülkelerinde hikâye anlatıcısı. Halay: Anadolu’da köy danslarına verilen genel adlardandır. Halk Karagözü: Halka oynatılan Karagöz oyunu. Ramazan aylarında kahvelerde, bahçelerde oynatılan Karagöz. Hamal: Eskiden Hayalînin oyun takımlarının bulunduğu zembili taşıyan kişidir. Hameçik: Hamacük ya da Hamecik de denir. İlkel bir kuklaya verilen ad. Han kolu: Orta oyuncularından iki ünlü kolun birincisi. Bu topluluğun başında o zamanlar ün yapmış olan Kavuklu Agâh Efendi vardı. 7 Harputlu: Karagöz oyunu tiplerindendir. Çoğunlukla mahalle bekçisidir. Sözlerine birtakım Kürtçe sözcükler karıştırır. Bön ama kibirlidir. Hatem: Gölge oyununda çalınan zile Karagöz ustalarının verdiği ad. Hatem kerizi: Oyunun sonunda çengi oynatmaya Karagöz ustalarının verdiği ad. Hay: Karagözcülerin “Ermeni”ye verdikleri ad. Hayal ağacı: Karagöz perdesinin arkasında, üst kol köşesinde “Y” harfi biçiminde gereç. Buna kimi tasvirler sıkıştırılır. Peş tahtaya takılır, tasvirler bu çatal ağaca dizilir. Hayalbaz: Hayal oyunu ustası. Şebbaz. Hayalî: Gölge oyunu ustalarına verilen ünvan. Karagöz oyununda tasvirleri oynayan ve onları konuşturan sanatkârdır. Buna tarihsel süreçte Şehbaz, Hayalbaz, Suretbaz da denilmiştir. Bir Hayalî tasvirlerini kendi yapar ya da başkasına yaptırır. Taklit yeteneğinin, ses ve nefes kullanımının iyi olması, Hayal oyunu: Perde arkasında çeşitli tasvirlerin resimlerin gölgeleri gösterilerek oynatılan oyun. Hayal perdesi: Karagöz oyunlarında kullanılan perde. Buna “Lub-i Hayal”, “Hayal-i Zıl” ya da “Şeyh Küşteri Meydanı” da denir. Hayal sandığı: 400 Karagöz oyunu tasviri tamamlanırsa buna “Hayal Sandığı” denir. Hayma sai gerdon: İran’da gölge oyununa verilen ad. Hayme şebbazi: İran’da çadırda oynatılan kukla. Heleşek çekmek: Anadolu’da dans etmek anlamına gelen bir deyim. Hımhım: Karagöz oyunu tiplerindendir, genizden konuşur. Kusurlu kişiler sınıfına girer. Artık oyunlarda pek kullanılmayan bir tiptir. Hırbo: Karagözcü argosunda taşra tiplerinin tümüne bu da verilir. Hokkabaz: Gözbağcılık ve elçabukluığu gösteren oyuncu. Hoppa: Karagöz oyununda Çelebi tipinin bir başka adı. Horitmek: Halay çekmek anlamına. Horon: Karadeniz bölgesine özgü Kemençe ve tulum eşliğinde topluca oynanan bir dansın adı. Humbaz: İran’da küp içine girerek oynatılan kukla. Huzur Karagözü: Padişahların önünde oynatılan Karagöz oyunu. Huzur’a en usta Karagözcüler çıkarılırdı. Hüsmen Ağa: Karagöz oyununda Rumelili arabacı ya da güreşçi tipi.

14.12.09, 06:17	#6
Kullanıcı Profili Tualim YÖNETİCİ Tualim.NetTualim Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2009 Üye No: 2 Mesajlar: 1.665 Konular: 1221 Bulunduğu yer: İstanbul	– K – Kaburcak: Türkistan’da kukla oyununa verilen ad. Kolkorçak. Kadı: Anadolu’da oyunları düzenleyene verilen adlardan biri. Kâhya: Anadolu’da oyunları düzenleyene verilen adlardan biri. 8 Kalgı: Anadolu’da dans etmek anlamına gelir. Kambur: Karagöz oyunu tiplerinden biridir. Beberuhiyi andırır, sırtında kamburu vardır. Karacör oyunu: Anadolu’da ilkel kukla oyunu. Kartela: Tulûat tiyatrosunun kapısına asılan tabela. Kasebâz: Kâseleri parmaklarının ve değneklerin ucunda çevirerek dans eden oyuncu. Kasperle: Almanya ve Avusturya’da baş kuklanın adı. 1890 yıllarında, Viyanalı komik Larosche’un yarattığı bu tip, bir bakıma Hans Wurst’dan gelmedir. Saf, neşeli ve başına gelen serüvenlerden hep iyilikle sıyrılmasını bilen halk çocuğu görünüşü ile Kasperla, daha snra çocuklar için kukla oyunlarının sevilen bir kahramanı durumuna gelmiştir. Kasperle tiyatrosu: Almanya ve Avusturya’da baş kuklası Kasperle adını taşıyan kukla tiyatrosuna verilen ad. Kavuk devirmek: Ortaoyununda Kavuklu’nun kavuğunu yere düşürmeden bir baş hareketiyle devirmesi. Kavuklu: Ortaoyununun Pişekâr ile söz düellosuna giren, en önemli tipidir. Perdede Karagöz karşılığı Ortaoyununda Kavuklu’ya dönüşür. Kavuklu, dilimli ve sarıklı bir kavuk, kırmızı çuhadan kaftan giyer. İçinde gömleği olur. Ayaklarında sarı çedik pabuçlar bulunur. Eski adı Nekre’dir. Kavuklu ortaya peşinde bir cüce ya da kamburla gelirdi. Kavuklu arkası: Kavuklu’yu izleyen cüce ya da kambur oyuncu. Elinde bir zembil ya da fener taşırdı. Kayarto: Zennelerle birlikte gezen Arap Bacı, halayık. Kayserili: Karagöz oyunu tiplerindendir. Yerli ağızla konuşur ama İstanbul törelerini benimsemiş pastırmacı tipi. Keçelek baz: İran’da ilkel bir güldürü. Keçel pehlivan: İran kukla oyununun baş oyuncusu. Kel Pehlivan da denir. Özel bir giysisi yoktur. Başının dazlağı tek özelliğidir. Sofu gibi görünür. Bilgiçtir, üstelik bütün İranlılar gibi, az çok şair yanı vardır. Karagöz’ün İran’daki karşılığı olduğu söylenir. Kekeme: Karagöz oyunu tiplerinden biridir. Kekeleyerek konuşur. İnsanların kusurları ile alay etmek hoş olmayacağı için artık bu tipler perdeye getirilmiyor. Kerizci: Karagözcülerin şarkı söyleyene verdikleri ad. Kırınmak: Anadolu’da dans etmek anlamına. Kıssahan: İslâm ülkelerinde hikâye anlatıcısı. Meddahla benzer özellikleri vardır. Ancak oyunucluk yönü meddah kadar gelişmemiştir. Kızılayak: Anadolu’da oyunları düzenleyene verilen adlardan biri. Kikirrus: Atellan komedyalarının böbürlenen asker tipi. Kapitano. Kol: Dans, temsil, taklit ve her türlü oyun oynayan topluluk. Kolbaşı: Ortaoyununda kolun başında olan ve kola adını veren kimse. Kolun oyunlarını düzenleyen, onu yöneten kişi. Kolkorçak: Türkistan’da bulunan el kuklası. Kaburcak. Kolombina: İtalyan tulûat tiyatrosu olan Commedia dell’Arte türünde kadın uşak tiplerinin en renklisi. Şuh, kıvrak, iyi yürekli bir kadındır. Çoğu zaman göz alıcı bir güzelliği vardır. Komika innamorata: Commedia dell’Arte türünün komik görünüşlü, çoğu zaman orta yaşlı ya da yaşlı sevgili tipi. Genelde zengin, dul ve çirkin bir kadındır. Komik-i Şehir: Türk tulûat tiyatrosunda en usta olmuş oyuncuya özel bir törenle verilen en onurlu ünvan. Korçak: Anadolu’da ilkel kukla oyununa verilen ad. Köçek: Eski Türk sahne oyunlarında kadın kılığına girerek dans eden oğlan. Günlük konuşmada oyuncu kız. 9 Köçek havası: Köçeklerin uyumlu hareketlerle dans etmelerini sağlayan oyun havası. Körmük oyunları: Seyirlik oyunlar. Seyirci önünde gösterilen her türlü oyun. Daha çok halk tiyatrosu ve eğlendirici nitelikte oyunlar. Köse: Anadolu’da oyunları düzenleyene verilen adlardan biri. Köşebaşı ustaları: İkinci derecede Karagöz ustaları. Bunlar kahvehanelerde, kapalı yerlerde Karagöz oynatırlardı. Kötürüm: Karagöz oyunu tipleinden biri. Kusurlu kişiler sınıfına girer. Dilencidir. Köyoyunu: Kaynağı dinsel olan, ilkel konulu oyun. Bu tür oyunlar dinsel tören nitel iği taşır. Bolluk, yağmur törenleri gibi gösterilerde bu oyunlar oynanır. Krispin: İtalyan tulûat tiyatrosunun etkisiyle ortaya çıkmış, Fransız tiyatrosunun bir tipi. Bu tip “Skaramuçiyo”dan esinlenerek ortaya çıkarılmıştır. Kuklabâz: Kukla oynatan usta. Kukla oyunu: Kuklaların oynatıldığı fazteziye dayanan oyun. Kukla tiyatrosu: Kuklaların elle ya da mekanik olarak oynatıldığı tiyatro. Kukuruku: Commedia dell’Arte türünün, korkak olduğu halde, ne kadar kahraman olduğunu herkese anlatarak böbürlenen palavracı kahraman tiplerinden biri. Kumpo: Anadolu’da oyuncuları düzenleyene verilen ad. Kurmak: Bir oyunu bütün öğeleri ile belli bir düzen içinde oynanır hale getirmek. Kuyuntu: Tulûat tiyatromuzda kulis aralarına verilen ad. Kûzebaz: Testileri başının üstünde tutarak hüner gösteren oyuncu. Külhanbey: Karagöz tiplerinden biridir. Matiz ve Tuzsuz Deli Bekir’den sonra gelir. İkinci Abdülhamit devrinde Karagöz tipleri arasına girmiş olan Külhanbey sarhoş değildir. Kürt: Karagöz tiplerindendir. Oyunlarda Bekçi olur. Güneydoğu Anadolu’ludur.

14.12.09, 06:18	#7
Kullanıcı Profili Tualim YÖNETİCİ Tualim.NetTualim Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2009 Üye No: 2 Mesajlar: 1.665 Konular: 1221 Bulunduğu yer: İstanbul	– L – Lâl: Anadolu’da sessiz ve sözsüz köy oyunlarına verilen ad. Laz: Karagöz oyununda kayıkçılık ve kalaycılık yapan tip. Trabzon ağzıyla çok süratli konuşup karşısındakine söz vermez. Ağzı kalabalık, geveze bir tiptir. Lazzi: Commedia dell’Arte oyuncularının güldürücü eylemleri. Lobetbaz: İran’da kukla oyunu. Lû’b: Güldürü. Lûbetbaz: Eski Türk körmük oyunlarındaki gösteri sanatçısı. Bu terimin kapsamına oyuncular, hokkabazlar, cambazlar ve çeşitli hüneri olan kimseler girer. – M – Makama: Kişilerin söyleşmelerinin taklidine dayanan öykü biçimi. Meddah biçimi ile benzerlik gösterir. Maraka: İran’da seyirlik oyunlara verilen ad. Maskara: karagöz oyununda soytarı tipi. Matiz: Karagöz oyununda bir tiptir. Her an sızması beklenen alelâde bir mahalle sarhoşudur. Söylenen sözleri anlamakta zorluk çeker. Matrakbaz: Tahta kılıçlar ve kalkan yerine yuvarlak yastıklarla yapılan bir spor ve dans gösterisi olan matrak oyunu yapanlara verilen ad. Minyatür sanatımızın en büyük ismi Matrakçı Nasuh, bu oyundan gelen lakabıyla bilinir. Maymunbaz: Maymunları eğitip onlarla oyunlar gösterenlere verilen ad. Meddah: Öyküler anlatan ve taklitler yaparak bir olayı canlandıran sanatçı. Çoğunluk komik öyküler anlatsa da dramatik yapısı ve kurgusu olan bir biçimdir. 10 Arapça övmek, medh etmek anlamından gelir. Eskiden ayakta şiir söyleyip övgüler düzen bu kişiler daha sonra oturup anlatmaya başlarlar. Aksesuar olarak omuzlarında bir mendil, ellerinde bir baston bulunur bunlar anlatı içinde çeşitli formlarda kullanılırdı. Mestan Ağa: Karagöz oyununda ezik bir göçmen ağzıyla tane tane konuşan Rumeli tipi. Çoğu kez pehlivan, kimi kez de arabacı olur. Durmadan köyünden bıktığını söyler. Pehlivanlıktan dem vurur. Ama koftur. Kendinden zayıfına bile yenilir. Korkak değilse de yılgındır. Meşale: Karagöz perdesinin arkasına yakılan ışık. Meşale çanağı: Eski Karagözcülerin meşaleyi yaktıkları çanak ya da altlık. Meydancı: Anadolu’da oyunları yönetene verilen adlardan biri. Mezzetino: Giysisi kırmızı olan, Commedia dell’Arte türünün uşak tiplerinden biri. Mitos: Tarih öncesinden bu yana tanrıların yaşamlarını ve kahramanların maceralarını anlatan ve bir toplumun inançlarını, duygularını, eğilimlerini anlatan efsane. Esatir. Moloz: Türk tulûat tiyatrosunda figürana verilen ad. More: Arnavut’un söylediği her cümleye eklediği sözcük. Moruk: Tulûat tiyatrolarının oyunlarında yaşlı adama verilen ad. Mudhik: Eski Türk sahne oyunlarında güldüren oyuncu. Mudhike: Güldürü. Muhacır: Karagöz oyununda bir tiptir. Balkan göçmeni manasına gelir. Balkanlarda yaşayanlara Rumelili ya da anavatana göç ettiklerinde Muhacır denirdi. Muhavere: Karagöz’ün indirilmesinden ve tekerlemesinden sonra fasıl başlamadan önceki bölümdür. Burada Karagöz’ün Hacıvattan dayak yemesinden sonra yaptıkları karşılıklı konuşma yer alır. Muhavereler belli isimlerle anılırlar. ?????? bu muhaverelerde Karagöz ve Hacıvatın kişilikleri üzerine ipuçları verilir, mizaçları ortaya konur. Yanlış anlamalar üzerine kurulu bu diyaloglar toplum içindeki görgü kurallarından, şiir söyleme üzerine pek çok alanda çeşitlilik gösterir. Mukaddem: Arap gölge oyununu oynatan törenci başı; aynı zamanda gölge oyununun baş kişisi. Arap gölge oyununda Hacıvat’ın karşılığıdır. Karagöz oyununda da ilk bölüme mukaddime dendiğini biliyoruz. Mukallit: Anadolu’da oyunları düzenleyene verilen adlardan biri. Taklitçi manasına gelir. Muslu: Karagöz oyunu tipidir. Kanlı Kavak oyununda Âşık Hasan’ın oğlu. Mührebaz: Yuvarlak taşlarla göz bağcılık ve el çabukluğu gösteren oyuncu.

Konuyu Toplam 3 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 3 Misafir)