|
Constantino Kavafis Şiirleri - Konstantinos Petrou Kavafis Şiirleri
Constantino Kavafis Şiirleri - Konstantinos Petrou Kavafis Şiirleri
Kaleler Düşünmeden, acımadan, utanmadan yüksek kaleler kurmuşlar dört yanıma. Umutsuzluk içinde böyle hep bir şey düşünmez oldum alınyazımdan başka. Dışarıda görülecek bir sürü işim vardı ben nasıl sezmedim kaleler kuruldu da. Ses seda işitmedim çalışan işçilerden habersiz kapadılar beni dünyanın dışına. Constantino Kavafis |
Constantino Kavafis Şiirleri - Konstantinos Petrou Kavafis Şiirleri
Constantino Kavafis Şiirleri - Konstantinos Petrou Kavafis Şiirleri
Kent "Başka diyarlara, başka denizlere giderim, dedin. Bundan daha iyi bir kent vardır bir yerde nasıl olsa. Sanki bir hükümle yazgılanmış bir çabam; ve yüreğim sanki bir ceset gibi gömülmüş oraya. Daha ne kadar çürüyüp yıkılacak böyle aklım? Nereye çevirsem gözlerimi, nereye baksam burada gördüğüm kara yıkıntılarıdır hayatımın yalnızca yıllar yılı yıktığım ve heder ettiğim hayatımın." Yeni ülkeler bulamayacaksın, bulamayacaksın yeni denizler. Hep peşinde, izleyecek durmadan seni kent. Dolaşacaksın aynı sokaklarda. Ve aynı mahallede yaşlanacaksın ve burada, bu aynı evde ağaracak aklaşacak saçların. Hep aynı kente varacaksın. Bir başka kent bekleme sakın, ne bir gemi var, ne de bir yol sana. Nasıl heder ettiysen hayatını bu köşecikte, yıktın onu, işte yok ettin onu tüm yeryüzünde. Constantino Kavafis |
Constantino Kavafis Şiirleri - Konstantinos Petrou Kavafis Şiirleri
Constantino Kavafis Şiirleri - Konstantinos Petrou Kavafis Şiirleri
Tanrının Antonius'u Bırakmasıdır Birdenbire duyarsan geceyarısı görünmeyen bir alayın geçtiğini eşsiz ezgilerle, seslerle- artık boyun eğen yazgına başarısız yapıtlarına, tasarladığın işlere hepsi aldanışlarla biten- ağlamayasın boş yere. Çoktan hazırmış gibi bir yiğit gibi hoşçakal de ona, giden İskenderiye'ye. Hele kendini aldatmayasın demeyesin: bu bir düştü, kulaklarım iyi duymadı; böyle boş umutlara eğilmeyesin. Çoktan hazırmış gibi bir yiğit gibi böyle bir kente erişmiş sana yaraşırcasına, kesin adımlarla yaklaş pencereye, dinle duygulanarak, ama yanıp yıkılmalarıyla değil korkakların- son bir kez, dinle doya doya ezgileri, o gizli alayın eşsiz çalgılarını, hoşçakal de ona, yitirdiğin İskenderiye'ye. Constantino Kavafis |
Constantino Kavafis Şiirleri - Konstantinos Petrou Kavafis Şiirleri
Constantino Kavafis Şiirleri - Konstantinos Petrou Kavafis Şiirleri
Uzak Bu anıyı anlatmak isterdim... ama nasıl solgun... hiç bir şey kalmamış gibi- çünkü uzaklarda gömülü, ilk gençliğim yıllarında. Yaseminden gerilmiş bir ten... o Ağustos gecesi? Ağustos muydu? - o gece... Yalnız gözleri hatırımda hayal meyal; gözleri, sanırım maviydi... Evet, evet mavi, gökyakut mavisi. Constantino Kavafis |
Constantino Kavafis Şiirleri - Konstantinos Petrou Kavafis Şiirleri
Constantino Kavafis Şiirleri - Konstantinos Petrou Kavafis Şiirleri
Çok Ender Yılların, azgınlıklarının yıprattığı, belini büktüğü yaşlı bir adam, bitkin ağır ağır yürüyor dar sokakta. Ama evine girer girmez, gizlemek için yaşının o acılı halini, düşünüyor içinde hala sönmeyen gençlik ateşini Şimdi onun şiirlerini okuyor delikanlılar. Onların gözlerinde canlanıyor onun düşleri. Onun hayal ettiği güzellikte ürperiyor sağlıklı, şevket düşkünü beyinleri, güzel biçimli, dipdiri bedenleri. Constantino Kavafis |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 23:37. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
SEO by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.