|
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Barış Çocuğun gördüğü düştür barış. Ananın gördüğü düştür barış. Ağaçlar altında söylenen sevda sözleridir barış. Akşam alacasında, gözlerinde ferah bir gülümseyişle döner ya baba elinde yemiş dolu bir sepet; ve serinlesin diye su, pencere önüne konmuş toprak testi gibi ter damlalarıyla alnında... barış budur işte. Evrenin yüzündeki yara izleri kapandığı zaman ağaçlar dikildiğinde top mermilerinin açtığı çukurlara, yangının eritip tükettiği yüreklerde ilk tomurcukları belirdiği zaman umudun, ölüler rahatça uyuyabildiklerinde, kaygı duymaksızın artık, boşa akmadığını bilerek, kanlarının, barış budur işte. Barış sıcak yemeklerden tüten kokudur akşamda yüreği korkuyla ürpertmediğinde sokaktaki ani fren sesi ve çalınan kapı, arkadaşlar demek olduğunda sadece. Barış, açılan bir pencereden, ne zaman olursa olsun gökyüzünün dolmasıdır içeriye; gökyüzünün, renklerinden uzaklaşmış çanlarıyla bayram günlerini çalan gözlerimizde. Barış budur işte. Bir tas sıcak süttür barış ve uyanan bir çocuğun gözlerinin önüne tutulan kitaptır. Başaklar uzanıp, ışık! Işık! - diye fısıldarlarken birbirlerine! Işık taşarken ufkun yalağından. Barış budur işte. Kitaplık yapıldığı zaman hapishaneler Geceleyin kapı kapı dolaştığı zaman bir türkü ve dolunay, taptaze yüzünü gösterdiği zaman bir bulutun arkasından cumartesi akşamı berberden pırıl pırıl çıkan bir işçi; barış budur işte. Geçen her gün yitirilmiş bir gün değil de bir kök olduğu zaman gecede sevincin yapraklarını canlandırmaya. Geçen her gün kazanılmış bir gün olduğu zaman dürüst bir insanın deliksiz uykusunun ardı sıra. Ve sonunda, hissettiğimiz zaman yeniden zamanın tüm köşe bucağında acıları kovmak için ışıktan çizmelerini çektiğini güneşin. Barış budur işte. Barış, ışın demetleridir yaz tarlalarında, iyilik alfabesidir o, dizlerinde şafağın. Herkesin kardeşim demesidir birbirine, yarın yeni bir dünya kuracağız demesidir; ve kurmamızdır bu dünyayı türkülerle. Barış budur işte. Ölüm çok az yer tuttuğu için yüreklerde mutluluğu gösterdiğinde güven dolu parmağı yolların şair ve proleter eşitlikle çekebildiği gün içlerine büyük karanfilini alacakaranlığın... barış budur işte. Barış sımsıkı kenetlenmiş elleridir insanların sıcacık bir ekmektir o, masası üstünde dünyanın. Barış, bir annenin gülümseyişinden başka bir şey değildir. Ve toprakta derin izler açan sabanların tek bir sözcüktür yazdıkları: Barış Ve bir tren ilerler geleceğe doğru kayarak benim dizelerimin rayları üzerinden buğdayla ve güllerle yüklü bir tren. Bu tren, barıştır işte. Kardeşler, barış içinde ancak derin derin soluk alır evren. tüm evren, taşıyarak tüm düşlerini. Kardeşler, uzatın ellerinizi. Barış budur işte... Yannis Ritsos |
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Bir Sözcük O Bir şey bilmiyorum - dedi - bir şeyim yok, bir şey değilim buradaysam, dünyanın içinde, çakılmış bir büyük kanatla göğsüme, o'dur öğrendiğim tek sözcük, söyler ağlarım - onu tanıyorum, onunla varım, onu haykırırım rüzgâra - uykusuz ıssız gecelerde öldürenlerin öğrettikleri onca taşın taşlanmanın altında - yalnız bir sözcük: Özgürlük, Özgürlük, Özgürlük... Yannis Ritsos |
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yavaşça Çukuru ölçtük, kirecin içine attık ölüleri; sonra en ince ayın altında kayığa bindik, dördüncü arkadaş demir kutuyu kucağına almış, sanki içindeki gizli bir ateşten ısınıyormuş gibi üstüne eğilmişti. Duman yükselmedi, öylece kaldı suların üzerinde... Yannis Ritsos |
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yağmurda Yağmurda yürüyor. Hiç acelesi yok. Islak parmaklıklar parlıyor. Gizli bir kızıllıkla kararmış ağaçlar. Ağılın bir köşesinde eski bir otobüs tekerleği. Mavi ev alabildiğine daha mavi. Hiçlik böyle aydınlanıyor demek. Taşlar düşüyor. Eller kapanıyor. Boş bir dosya yüzerek yaklaşıyor nehirde. Ama senin adın belki de dosyanın öbür yüzündedir... Yannis Ritsos |
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Çıplak Burada, karmakarışık odamda, toz tutmuş kitaplarla ölü ve dalgın bakışlar, bu duraksayan gölgeler arasında, bir ışık sızıntısı; o gece durup çırılçıplak soyunduğun yerde... Yannis Ritsos |
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Bir Çelenk Yapraklarla gizlenmişti yüzün. Birer birer kopardım yaprakları sana yaklaşmak için. Son yaprağı kopardığımda, sen gitmiştin. Sonra bir çelenk ördüm kopan yapraklardan. Kimsem yoktu verebileceğim. Ben de çelengi alnıma yerleştirdim. Yannis Ritsos |
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Aynı Diken Gece karşımızda, pencereleri kapalı iki katlı yetimhanenin cephesi gibi duruyordu. Ertesi gün, ağaçların altında bir kadın bir diken çıkardı ayağının tabanından - bizim her gece üstüne bastığımız o aynı diken. Yannis Ritsos |
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Bekliyoruz Yavaş yavaş gece iniyor mahalleye. Uyuyamıyoruz. Şafağı bekliyoruz. Bekliyoruz ki güneş bir çekiç gibi çarpsın saç damlara, çarpsın alınlarımıza, yüreklerimize, bir ses olsun, o ses duyulsun - başka bir ses, çünkü sessizlik silâh sesleriyle dolu, başka yerlerden gelen... Yannis Ritsos |
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Kadınlar Kadınlar çok uzakta. "İyi geceler" kokar çarşafları. Masaya ekmek koyarlar yokluklarını hissetmeyelim diye. Sonra anlarız suçun bizde olduğunu. Sandalyeden kalkıp "Bugün çok yoruldun," deriz ya da "Boş ver, lambayı ben yakarım." Kibriti çaktığımızda, o yavaşça döner ve tarifsiz bir dikkatle mutfağa yönelir. Sırtı nice ölülerle, kamburlaşmış, hüzünlü bir tepe-aileden ölüler, onun ölüleri, senin kendi ölümün. Adımlarının gıcırtısını duyarsın eski döşemede, bulaşık telindeki tabakların ağlayışını duyarsın sonra da treni, askerleri cepheye götüren... Yannis Ritsos |
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Yannis Ritsos Şiirleri - Şair Yannis Ritsos Şiirleri - Yannis Ritsos Şiir
Birden Sessiz gece. Sessiz. Ve sen vazgeçtin beklemekten. Nerdeyse dingindi her yer. Birden, orada olmayan kişinin o canlı dokunuşunu duydun yüzünde. Gelecek. Sonra kendi kendine çarpan pancurların sesi. İşte rüzgâr da çıktı. Ve biraz ötede, kendi sesinde boğuluyordu deniz... Yannis Ritsos |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 23:37. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
SEO by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.