|
Sandukalar
Sandukalar
sandukalarda can yatıyor canlar içinde bir can var canlar içindeki câaan sandukalarda yazılar var kendi kendini okuyor kendi kendini okuyan yazılar sandukalar öd ağacından misk ile amber kokuyor cânımda tüten bir koku var câaan... Asaf Halet Çelebi |
Sema-i Mevlana
Sema-i Mevlana
tennure giymiş ağaçlar aşk niyâz eder mevlânâ içimdeki nigâr başka bir nigârdir içimdeki sema'a nece yıldızlar akar ben dönerim gökler döner benzimde güller açar güneşli bahçelerde ağaçlar halak-semâvâti-vel'ard'h yılanlar ney havalarını dinler tennure giymiş ağaçlarda çemen çocukları mahmur câaan seni çağırıyorlar yolunu kaybeden güneşlere bakıp gülümserim ben uçarım gökler uçar... Asaf Halet Çelebi |
Sen
Sen
Zamanlar içinden göçtüm Duvarın taşın içinden geçtim Dağı taşı bıraktım Sana geldim Sevgi dolu çocukluğum Sevgi dolu içim dışım Babacığım Kollarına al beni Ben senin çocuğunum Zemherir kışlar geçirdim İliklerim üşüdü Sıcak adın kucağım Huzurmarın huzuru Sevgilerin sevgisi Adın Benim adım Benim huzurum "Uşşakı katar eyledi aşk içre Muhammed" Davullar çalınır Uzaktan Uzaktan Sabahın sevinci içimde Bayramın sevinci içimde Katar Katarın içinde Gözüm açık Gözüm kapalı Gözüm kapalı Götür beni Götür... Asaf Halet Çelebi |
Sıdharta
Sıdharta
nigrôdhâ koskoca bir ağaç görüyorum ufacık bir tohumda o ne ağaç ne tohum om mani padme hum sidharta buddha ben bir meyvayım ağacım âlem ne ağaç ne meyva ben bir denizde eriyorum om mani padme hum... Asaf Halet Çelebi |
Şefkat
Şefkat
başkasının çocuğu da olsan sen bir insan yavrususun bir insan yavrusunu sevmek istiyorum ağzı burnu kulağı ve sıcak kanı olan ve uyuyabilen bir insan yavrusunu uyu çocuk uyu dizimde... Asaf Halet Çelebi |
Şehir
Şehir
allahtan pencereler açmışlar içi sıkılan evlere pencereler olmasaydı nasıl gezerlerdi karanlıklarda ayağa kalkmış büyük böcekler nasıl tırmanırlardı merdivenlerden tahta evler eski kutulardır apartmanlar yaldızlı nisan şekeri kutularıdır içinde siyah ve sarı başlı böcekler oturur başka küçük bir kutudan uzaktaki başka böceklerin cızırtılı seslerini duymaya meraklıdırlar sevgilim bir böcektir taşdan duvarlar içinde karafatmalarla yaşar beş senedir getirdiğim şekerleri yiyip elimi ısırmıştır karafatmalar onu benden ayırdılar o şimdi bana küsülüdür kutu duvarları içinde... Asaf Halet Çelebi |
Tahtadan Yaptığım Adam
Tahtadan Yaptığım Adam
tahtadan yaptığım adam ne yemek yiyor ne konuşmak biliyor kaskatı gözlerle görünmez yerlere bakıyor tahtadan yaptığım adam hatırlıyor ki bir zaman nefes alan ince ince yaprakları vardı toprağı istiha ile yiyen liften ince ince ağızları vardı tahtadan yaptığım adam ağaçtan uzaklaştı ve insana yaklaştı yazık ki ne insan oldu ne ağaç... Asaf Halet Çelebi |
Trilobit
Trilobit
dünyalar ve yıldızlar en küçük şey acıkan dilimi uzatıp hepsini birer birer yaladım ve yuttum biraz serinlemiş gibiyim 50.000.000 sene evvel ılık bir denizde bir trilobitken duydum melâli zaman nedir unutarak açıp ağzımı bütün denizleri içtim ve kendim kaybolup deniz oldum sonsuz deniz oldum... Asaf Halet Çelebi |
Uyanıklık
Uyanıklık
uykum geliyor uykum geliyor uzaklaşıyorum yaklaşıyorum kendimden kendime sevdiğim havaları rahat dinliyorum şekil keskinlikleri körleşiyor ağırlıklar kalkıyor çıkıyorum bu âlemlerden uykum geliyor uykum geliyor uyanık yollar yürüyorum uykuda yollar yürüyorum uykuda insanlar görüyorum niçin gördüğümü bilemiyorum uykum geliyor uykum geliyor... Asaf Halet Çelebi |
Yamyam
Yamyam
zaman zamanına dönsün hasta çocukları yiyen kromanyon adam kovuklarındaki yılanları ye taşların altındaki böcekleri ye yalnız sakın beni yemekten mağaranın hasta çocuğu zehirlidir zaman bu zamandır ihtiyarları ağaçlara çıkaran silken düşüren ve yiyen ostralya adamı kokmuş leşleri ye aşina kafaların bitlerini ye yalnız sakın beni yemekten acıların ihtiyar adamı zehirlidir zaman zamana uymuyor doğurduğunu yiyen yamyam kadını çocuğun aşkımdı pişirmeden yemişe benziyorsun... Asaf Halet Çelebi |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 05:19. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
SEO by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.