|
Onlar Başka
Onlar Başka
Onlar her şeyi yalan yazar Şiirleri, masalları bile Sen beni dinle çocuğum Sakın korkma Kan denizi yok gökte Hiç korkmadan uyu sabaha kadar Gümüş aylar birden batıp Yemyeşil bulutlarda Sarı güneşler doğsun Gülüm, menekşem, papatyam Öğrenince güleceksin Kan denizi yok gökte... Afşar Timuçin |
Ölümlerin Düşündüğü Türkü
Ölümlerin Düşündüğü Türkü
Bir akşamüstü balçık kuşları Sessiz dökülürler yorgun akşama Zehirli saatler emzirir suları Günün ardından uzanıp dağlara Yağmacılar doruklarda yıldızları çalarlar Zamanın örgüsünü dişler gece kuşları Uykunun kanını emer vampir Güzelliğe kezzap döker karanlık Sevinci tutsak eder korsanlar Yavaş yavaş açılır yılan yumurtaları Düşleri eksik imgelerle bozar Kirpiler, kuzgunlar, kokarcalar Geceye çakılır eskiyen kasımpatı Uzaklardan boş kahkahalar gelir Çocuğun boynunu takarlar ipe Çirkinleştirerek yalnızlıkları Bu cellatları kim besliyor Kim yerleştiriyor çiçek diye Kente bu gülünç sehpaları Kim doğruyu kime benimsetiyor... Afşar Timuçin |
Sana Son Mektubumdur
Sana Son Mektubumdur
Beni rüzgara verme Öfkeli bir deniz gibi Üstünden atma beni Yazdığın gibi silme Yumruklama parçalama Ne yapsam kırılmaz diye İtme koca dağlardan Gidip gelip ağlatma Bu bensiz yapamaz de İçinin derinlerine sakla Gösterme kimseye beni Gönlünde tut bırakma Kuşlara parçalatma Çöllere koyup dönme Gözden çıkarma beni Tam her şeyimi aydınlatırken Yeter bu kadar deyip sönme Bir gidip bir gelip Çocuk gibi oyalama Korkutma yıldırma beni Beni sakın bırakma... Afşar Timuçin |
Sanılar
Sanılar
Şimdi belki benim gibi ölesiye yalnızsındır Uçan kuşları gözlemektesindir tek başına Çamların yeşiline dalmış gitmiştir gözlerin Radyo dinliyorsundur ya da susarak Bir kitabı okumaya çalışıyorsundur kim bilir Sonsuz güzellikte bir aşk düşünüyor olabilirsin Belki de anılarını deşiyorsun, bir olmazı Bir açmazı derinden derine kurcalar gibi Bir kahve içmeyi, bir elma yemeyi kurarak Saatine bakıyor olabilirsin uykulu gözlerle Çocukların oyununa dalmış gitmiş olabilirsin Mahpus gibi, tutsak gibi, belki köle gibi Yarını olmamak gibi bir duygu içindesindir Belki de kendini bağışlamıyorsundur Benim hiç bilmediğim bir şeylerden ötürü Kırık trenler gibi öylece kalakalmışsındır Kalkıp gidip çekirdek almayı düşünüyorsundur Ya da uyumak istiyorsundur herşeyi unutmak için Belki sen de benim gibi ölesiye yalnızsındır... Afşar Timuçin |
Savaşçının Düşündüğü Türkü
Savaşçının Düşündüğü Türkü
Sen ölürsün de yapamazsın bunu Öldüremezsin bataklıkta kayık yüzdüren Sabahların altın saçlı çocuğunu Kimseyi umudundan edemezsin Toprağa ekemezsin ölüm korkusunu Sevinçleri kökünden sökemezsin Değirmende kimsesiz bırakamazsın unu Sen ölürsün de yapamazsın bunu Vuramazsın kıyıda uzakları gözleyen Sabahların gül yüzlü çocuğunu... Afşar Timuçin |
Savaşçının Ölüm Türküsü
Savaşçının Ölüm Türküsü
Yorgun kuşlar dökülüyor göklerden Kaskatı rüzgârlara çarpa çarpa Yorgun kuşlar dökülüyor uzaklardan Yorgun kuşlar göklerin avucunda Sonsuzluğa serpiliyor dağlardan Ne düştüğün gök, ne varacağın toprak Seni bir bitmişlik diye anlamayacak Her yerde izi var kanatlarının Her yere saçıldı duyarlıkların İşte sonu geldi yorgunlukların Başka kuşlar olacak bundan sonra Zaman kadar bitimsiz göklerde Güneşe en yakın doruklarda Yeni kuş yuvalarında, yeni kuşlar Kanatlanıyor çığlık çığlığa Göklere yeni çırpınışlar gelecek Ne üzül, ne kıskan, ne acı çek Bir sonsuzluk gibi geçtiğin göklerden Artık başka güzellikler geçecek... Afşar Timuçin |
Seni Çağıran Türkü
Seni Çağıran Türkü
Onlar savaşçıdırlar sabah akşam İnançlar örer umutlarından Ellerin karanlıkta üşüdü gir içeri Saçların yıkandı soğuk yağmurda Gel sobanın yanına sokul da Al eline sıcak kestaneleri Kuş masalları anlat Acıyı katık etme duruşuna... Afşar Timuçin |
Seni Düşündüğüm Türkü
Seni Düşündüğüm Türkü
Benim bir canla sevip bin özlemle andığım, Bari gölgeni bırak bana Su çiçeklerinin en güzel yanları budur, Giderken gölgelerini verirler suya. Güz akşamları dal kıpırdamazken, Suda halkalanan gözleridir Sen de gölgeni bırak bana. Gönlümün bin güzelliğiyle inanıp sevdiğim, Güzelliğini burada ince ince aratma. Bir kıyıya, bir gün inen fırtına gibi Birdenbire bir şeyler bırak. Birşeyleri soğut, birşeyleri yak, Dağıt birşeyleri, birşeyleri kur. Kendini hiç yokmuşsun gibi bırakma Kafamın her yanıyla bir şeyler öğrendiğim, Sonsuza uzanan sevinç, güzele vurgun tasa En azından bin yılda arayıp bulduğum, Bana aşk şiirleri yazdırma artık Beni burada gölgen gibi bırakma... Afşar Timuçin |
Sessiz Akşam Düşleri
Sessiz Akşam Düşleri
Bembeyaz akşamlara çıkmak Deniz kıyılarında ya da dağ başlarında Daha doğar doğmaz sarhoş Pırıl pırıl bir günden Akşam gelin gibi süzüle süzüle Yamaçlardan ağır ağır inerken Seni duymak, seni sevmek, seni okşamak Seni konuşmak ve seni susmak İlk karanlıkla birlikte erkenden Senin hazırladığın sofraya oturmak Senin yaydığın çarşafların üzerine Uzanıp uzun uzun düşünmek seni Dünyayı yepyeni güzelliklerle Yeniden yaratır gibi Elinle kapladığın yorganı örtünüp Seni duymak, seni düşünmek, seni bulmak Haritaya yeni bir ada yazdırır gibi Her yanını, herşeyini öğrenmek Saçlarını, boynunu, sırtını, belini Kollarını, omuzlarını, dizlerini, ayaklarını Hatta ayıp olmasın en gizli yerlerini Yanı baştan sona seni ezberlemek... Afşar Timuçin |
Sezgili Şiir
Sezgili Şiir
Önce bir sancı olur sonra bir duyumsama Sonra günler kaygılı duruşlarla İnce yağmurlardan seni alır getirir Birlikte özlemek bekleyişlerin Sevinçlerle duyurduğu sezgidir Güçlü bir direnme biçimidir biraz da Süzülür geceden damıtılan ışıkta Aşklar işte bu özlemden oluşur Gerçek ve haklı savaşlar da Önce bir seziş olur sonra bir duyumsama Sonra bir esinti ta deniz içlerinden Bir akşamda beklenmedik bir yazla Bir boşluğu sevdaya dönüştürür... Afşar Timuçin |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 02:49. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
SEO by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.