|
Çocuğun ve Kaptanın Türküsü
Çocuğun ve Kaptanın Türküsü
Kaptan amca beni geçerken Karşı kıyılara bırakır mısın? Oralarda ne mi var? Herşey Çocuklar, sesler, ışıklar var Bayramlar ve her türlü uzaklar Kaptan amca beni bırakır mısın Gittiğin kıyıların ötesine? Oralarda ne mi var? herşey Oralarda çalgı var, sevinç var Kaptan amca beni götürmez misin Gittiğin güzel yerlere şimdi? Uzakların tutkusu nicedir Çöller gibi yakıyor içimi... Afşar Timuçin |
Çocuklara Düşen
Çocuklara Düşen
Herkesin, her yaşta Dizinde ağlanacak bir annesi olmalı Oradan bilinmedik uzaklara doludizgin Çocuklardan da çocuk tahta atlarla Aşılmaz dağları geçip ulaşmalı Kapalı kapıların arkasında Bekleşir ölü gözlü adamlar Çocukluğu çarmıha germek için Bunu bilen her çocuk annesinin dizinde Tek o adamlara inat olsun diye Bitmeyen sevinçlere uyumalı... Afşar Timuçin |
Değişim
Değişim
Çocuk ders çalışıyor görünüşte Sayfaları yavaş yavaş çeviriyor Çocuk deniz çalışıyor gerçekte Gözlerini ufuklara dikiyor Durup durup adını anıyor Aşkın sözlüğünü ezberlemekte Bütün nöbetçilerle yarışıyor Gözleriyle gelişini beklemekte. Biz şimdi aşk öğrenelim İnsan dersi sonra da öğreniyor Yüzyıllık kitaplarda bilgi kendi malımız Haritadan şehirler kaçmıyor ya Sevinmek yaşarlığa dokunmaktır Atlı gibi dört nala içimizden gidiyor Bazen her şey yanılmakta bile Sevişmek gene en az yanılmaktır... Afşar Timuçin |
Derinleşen Akşamlar
Derinleşen Akşamlar
Bir sigara yaktım, durup düşündüm Neyim var, neyim yok döküverdim önüme Yeniden gözden geçirdim kendimi Kendime yabancı düştüm gene Nasıl da sert davranmıştım kendime Şimdi daha iyi anlıyorum Ben sokakların kural bilmez çocuğu Bir başkası olabilir miydim hiç Kendi yerime Biraz da anılarla oyalansam Yaşanmış ve bitirilmiş olanı Nedense bir türlü sevemiyorum Yeniden yaşamayı düşünmüyorum En güzel sevinçlerimi bile Her zaman kendime dar geliyorum Ne zaman derinlerime dönsem Yeni bir sayfa açılıyor önüme Ne zaman yeni bir şeyleri özlesem Neden bilmem Kaskatı bir karanlık yerleşiyor içime... Afşar Timuçin |
Donkişot’un Akşamı
Donkişot’un Akşamı
Dulcinea seni en çok andığım Bu garip bu bilinmez akşamlardır Büyülü, kırık dökük hanları Kral saraylarına dönüştüren Anlaşılmaz gizidir akşamların Zor zamanlarımda düşlediğim Sen bütün sezgilerimde varsın Olsaydın belki yarım kalırdım Bir uzak köyde un eleyen, süt sağan Bilinmez biri olman Kesinlikle kanıtlamaz yokluğunu Sen dünyaya her dokunmamda Gün gibi yeniden başlayansın Olmazlıkta kurar insan sevincini Tutku herşeyi yeniler Yüreklilik bir çeşit yalnızlıktır O aptal yeldeğirmenlerine gelince Sen onları benden iyi tanırsın Aldı mı yere vurur adamı Kaldı ki sen onlardan da kahramansın Aşılmazlığınla aydınlat yolumu Dulcinea; doğallığım, sevincim, anayurdum Dünya, gün gelip anlayacak Sende gerçek büyüklüğe kavuştuğumu... Afşar Timuçin |
Eksik Bir Tanıtlama
Eksik Bir Tanıtlama
Düşüncemde yanan mum yüreğime vuran ışık Bildik sevgilerin uzağında büyüyen Yepyeni bir dünyada açan ilk menekşe İğreti sevinçlerin hiç mi hiç yaşamadığı Geleceği bağrında yaratan güçlü toprak Deli ırmak dik yamaçlardan süzülen su Çiy düşen bembeyaz akşamın vurgunu Bir varlığı bütünüyle anlatan koca kitap Lambanın çevresinde dönüp duran pervane Uslu bir yanardağ bağda bir salkım üzüm Varılmaz doğrusu yetkinliğin sonsuzun Anılarımı dolduran karasevda yaşadığım Her duygu ve ben herzaman vazgeçilmez Bir kesinlik adıyla güzellediğim sevinç Anlayışım sezişim mantığım gücüm bilgim Denizlere koşan ırmak yağmura duran bulut Taze ekmeğim suyum arkadaşım sevgilim... Afşar Timuçin |
Eskinin Türküsü
Eskinin Türküsü
Şimdi öksürtür beni Yıllar önce içtiğim O paslı cigara İçsem de almam tadını Kokusunu duysam yadırgarım Anlamam artık bakışından Dünkü kadar açık ve kesin Bir biçimde bilsem de adını Seni bir türlü tanıyamam Şimdi iter beni Eskiden söylediğim şarkılar Bitenle başlayan arasında Dünyalar kadar uzaklık var... Afşar Timuçin |
Gece Gelenin Türküsü
Gece Gelenin Türküsü
Hangi saatte durur şiir Hangi saatte başlar Horozlar hangi saatte öter Hangi saatte yıkanır ışıkla Gecenin çamuruna batanlar Böyle sen mi geldin sabaha karşı Alkol tütün ve yalnızlık içinde Böyle sen mi geldin sessiz Çocukların doğmasından, günün ışımasından Kavgada insanların ölmesinden korkarak Böyle sen mi geldin kaça kaça Kaygılar hangi saatte başlar Hangi saatte yenik düşer Gecenin bitimi doğan güne Ve neden güne başlıyor gibi Bazen çok sevdiklerimiz bile Yeniden geceye başlarlar Hangi saatte susar şiir Hangi saatte yazar ölümün yazgısını... Afşar Timuçin |
Geçen Zamanın Türküsü
Geçen Zamanın Türküsü
Bir de pisliğin çiçek gibi büyüttüğü Uyuşuk ve anlamsız otlar var Ünlü yayınevlerinde Halka ışık tutan bütün romancılar Öfkeli öfkesiz bütün ressamlar Ve bütün ince kemancılar Büyük adamların anlayışlı eşleri İnsan pazarının reklam şairleri Ben gidince geriye kalacaksınız benden Her zaman böyle olur Rüzgâr toz bulutları bırakır giderken İçindeki karmaşayı dünyaya taşıyanlar Eğri düşünenler, doğru konuşanlar Eli kalem tutanların bütünü İçki sofralarının eşsiz bilgeleri Emeğe alkış tutan tembel sürüleri Ben gidince geriye kalacaksınız benden Her zaman böyle olur Rüzgâr toz bulutları bırakır giderken Gönlündeki yalnızlığı içimize getiren Bütün kafalılar, bütün şakacılar Felsefeye önem veren düşünür artıkları Sanat dünyasının doygun yaratıkları Düşünce toptancıları, duygu işportacıları Ben gidince geriye kalacaksınız benden Her zaman böyle olur Rüzgâr toz bulutları bırakır giderken... Afşar Timuçin |
Gene Böyle
Gene Böyle
Yürürlükte hava, su, ateş, toprak Yürürlükte irili ufaklı atomlar Çürümüş sanıların karşısında Bu arada yalnızlık sürümden kazanıyor Uydurma aşkların yanıbaşında Kuş uçmuyor korku ormanlarında Sıkıntı denilen timsah uyanık Erdemi ve inancı savunuyor kendince Belki güler geçersin belki de Gülmeyi bile düşünmezsin Anlatmazsın bile birilerine O kadar çıplak Oh olsun yalancı şairlere Kokuşmuş bilgelere oh olsun Gene sokaklar baskın Her iyide, her doğruda, her güzelde Kaçak evlerin sanrılı karanlığı Demek ki çoktan bitti Şimdi her yerde, orada burada Eşsiz yağmurlar altında Bütün kara, deniz ve gök haritalarında Zor ve sessiz bir çocukluktan kalma Serseri şair ruhum geçerlidir Geçerlidir dayattığım her özlem İstanbulun bütün sokaklarında... Afşar Timuçin |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 21:41. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
SEO by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.