Yılmaz Güney Şiirleri - KÖPRÜ
Yılmaz Güney Şiirleri
KÖPRÜ
Sevgili
Yetmiyor 'sevgili' sözü
Tek başına. Karşılamıyor
İçimi dolduran duyguyu.
Oysa ben 'sevgili'
Derken neler
Düşünüyorum bilsen.
Sonsuz, bir güneş
Bir yudum rakı
Çiçeğe durmuş ince bir
Bahar dalı
Oğlumun sıcak yanağı
Anamın acılı gözleri
Babamın tütün kokan eli
Evimizdeki kuş
Yarının güzel günleri.
Anlatılması güç binlerce
Duygu ve sen...
İşte sen
Beni hayata bağlayan
En güzel köprüsün;
Köprülerin en güzelisin.
Sevgilim... Güzelim...
İnsanı yaşatan
İçimizdeki hayat böceğidir.
O ölürse
Hayatımızın da tadı biter.
O sakın ölmesin
Yaşat onu.
YILMAZ GÜNEY
__________________
Şiir Renk
|