Zordur Yaşlılık Bilemezsin
Zordur Yaşlılık Bilemezsin
Şairimizin yazdığı gibi
'Yolun yarısı'nda degilim
Yolun sonundayım belki şimdi
Bitmedi ama yol yürüyecegim bilirim
Zordur yaşlılık bilemezsin
Şunları yapardın eskiden
Şimdi rica ediyorsun birine
Gururum ne oldu derken
Eskisi gibi degilsin kime ne
Zordur yaşlılık bilemezsin
Çarşı pazar dolaşamazsın
Veya sinema tiyatro lokanta
Çünki sen yalnız olamazsın
Götüren olursa çıkarsın sokaga
Zordur yaşlılık bilemezsin
Yalnızsındır evde bu yaşta
Konuşacak insan ararsın haliyle
Telefondaki ses bile yeter sana
Aradı biri diye sevinirsin sessizce
Zordur yaşlılık bilemezsin
Hayatın sanki bir sinema
Kapatıp gözlerini seyredersin sessizce
Muvaffak olmuşsun birçok sahada
Gurur duymuyorsun yinede kendinle
Zordur yaşlılık bilemezsin
Keşke senin yaşına gelince
Senin gibi olsak demişler
Kendileri gibi olsunlar bence
İçimdeki fırtınayı sezmemişler...
Ulya Erkman
|